hans tiltœke verr en honum gengr tilSem byskup robert herefordensisser þetta gengr þetta hann at erkibyskupenum oc mæler sva til hansLatet mek helldr faðer seger hann bera krossenn fyri yðr þi at sva hœver oc til heyrerbetr er seger erkibyskup at ek bera hannunder huers vernd oc varðvæizloer ek man úruggr veraoc sva halæito ok hæilago marke upp setto oc sénoer engum ævanda hvæim er ek þiona Sem lunduna byskup Gillibert heyrer þessor orð thomas erkibyskupsoc ser hans frammferð mæler hann til hansEf konungrenn ser þek sva koma skryddan oc vepndan j sitt herbergeþa man hann þegar venda sino huassa suerþe upp a þinn halsoc man tu þa provahuat þin vapn vinna þérthomas erkibyskup svaraðe honumVáár rááð oc rœþur gefum ver guðe j valldGillibert mæler enn til thomas erkibyskupsHæimskr hever þu verether tilok man su heimska sem nv synez seint eða alldre við þek skiliazþi at hon likar þerframm ganga þæirEn er konungrenn heyrer huerso thomas erkibyskup hever sek kleddanoc at hann sialfr berr sinn krossvikr hann þegar skyndi lega undan j annat herbergegleymðo þi huassa sverþe er byskup gillibert ognaðeat a erkibyskupsens hals myndi komaþi at ecke kemr þat fram at sinne thomas erkibyskup setz nv niðr með sinum monnum j þi sama herberge er konungrenn sat aðr jEn byskuparner setiaz annan vegh gegnt honumsamlynder sin j millemsva j huga sem at sǽteen sundrlynder við erkibyskupsva j hiortumsem j sessesitia sua um stundSEm þæir sitia sva vm stund óro byskuparner þisa néstmeðr oðru stormennekallaðer til konungsensOk er þæir koma fyri konungennbyriar hæinrekr konungr sina røðu sva j fyrsto at hann kǽrir fyri þæim mikilega vpp a thomas erkibyskupvm þat at hann gengr með þeima hǽtte j hans herberge sem fyrr var sagtsialfum mer oc mino ráðe til suiksamlegrar suivirðoþi at eigi geck hann sva j várt herbergesem þess er hann hugðe vera eþa villde at vere sannr dygðar maðr oc trygðarhelldr gerðe hann þetta fyri þa skyld at hann þottez með þesso merkia mik vera sinn suikaragerande þa meðr þiliko