þi naðulegarr sofahann suæinnenn kæmr j hollena meþr tendraðo lioseser hann huar honum þicker þilikt verasem thomas ærk
ibyskup sitei æin
ne hyrneng æinn samanok sva skiott sem hann ser hannflyr hann brott jræddrþi at hann hyggr at skrimsl seSeger klærkenum hvat hann hefer séétoc klærkrenn kvetz æigi trva fyrre en hann sér at sva er sem hann segerStændr vpp þegar og gængr þanneg oc finnr þar fyri sitia thomas ærkibyskupThomas erkibyskup kallar saman nockora brœðr af kirkiunneseger þæim huerso honum hefer farezoc at honum synez sem æigi hafe vile guðs til þess veretat hann hafe brott faretepter þætta gengr hann til borðzoc sitr litla riðsi
ðan færr hann at sofa Sem mœrgenn kæmrkoma konungs mænn þess eren
diss a ærkibyskups
garðat þæir take allt hans goðz j konungs valldþi at þæir hof
ðu hæyrt af hans brotfærðen vissu eigi hans til kvámoEn er þæir hey
ra at hann er hæimahuerfa þæir þegar brott þægiandesaker þæirrar skam
mar er þæir hava af sinum illuiliaþi at þæir mægo æigi þi alæiðess koma er þa girner at gæraThomas ærkibyskupskil nvat vile guðs oc valldvar miok mote honum j þæsso til tœke sem hann hafðe framm faretSva heyrerer hann ok at hæinrekr konungr styggiz miok af þæssoEn af þi at hann ælskar konungenn af hiartalegre dygðþa færr hann meðr allum skunda a hans fundok finnr hann j þæim stað er Videstock hæiterSem hann kæmr a konungsens fundtekr konungrenn hon
um sœmileghaoc þo æigi sem von varoc vant varKonungrenn lǽtr sem hann vite æcke af erkibyskupsens færðumnema meðr ollu ifer þeger þi er hann heyrt hafðeEn þat ætlar ærkibyskup þo meðr engo mo
te eða hans mænn er með honum varoJfer þeger konungrenn sem ek sagðanema glǽn
zar með gra gamne a ærk
ibyskupennepter spyriandehvar fyri er hann villde sina fostr iorð sva skiott firrazsem landet mætte æigi baðum þæim nœgiazAf þilikum konungsens orðum skil thomas ærkibyskup sem sa er kænde konungsens skaplynde