On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Thómas saga erkibiskups1r-92v
gefnook sannre sœmð gagnstaðlegreþa er þu iáðer at hallda þæssa bol
vaða konun gsens vanakirkiunne ok klærkdomenum til vanuirðo oc udœmi
legs skaðaSamþyckiande meðr fiandans felaghumok hans þrælum Sem thomas erkibyskup heyrer klærksens orðepter sialfs sins til ger ðkæmz hann viðr j sino hiartaharmsamlegha andvarpande sva segiandeJðrar mekmi
kilega angrar meksakar mins ogur
legha glœpsok af þi uirðe ek mek ver a heðan af vuer ðugan at þiona guðe grœðara minum meðr minne ken
nemannlegre þionastoaf huer s kirkio ok klærkdome er ek hefe sua her
vilegt vanvirðe gortþægiande man ek sitiameðr sút ok sorghþar til er hinn hǽste guð af himnum vitiar minmeðr sinne miskunn sva at ek fae likn með lausn af sialfum guðe ok her ra pavanum En ei gi er undar
legt at sva ver ðeþar sem ek skil at hæilog ænglandz kirkia man sakar minna synða þessa vanvirðo skalo þolasu hin sama sem miner fæðr ok forstiorar kantuarienses ærkibysku par helldo sva hæiðrleghasem goðum monn um er kunnektmillem margra oc þrætosamlegra has
kaok stiornaðo sva væl ok vitrleghasem ver ollden veit at guðe lika
ðefyre huer re er þæi r striddo sua ster klegha millem hennar vandra uvinaoc sigraðuz sva sœmilega sem sa ber r vitne um er alla lute rettle
ga ambunaroc su hin sama sem aðr var dro tneng annarra kir knaen ek kom til hennarsynez nu fyre mik veslan þrelkande oc vanuirðande Makara at ek vǽre sva eyddr oc upp neyttrat enskiss mannz auga mǽt
te mek siahælldr en hæilogh kir kia þole slika lute sem mer synez saker minna synðaEn eige er undr at sva gangeþi at ek var ei gi sem miner fæðr oc forner cantuarienses erkibysku par af kir kiunn e eða klærkvm til kosenn þessa valldz ok virðingarhælldr var ek af konun gsens holloc her ber
ge til þessa æmbættis valðrEighe var ek ok af nockoru klaustre kosenn
vaða k
legs skaðaSamþyckiande meðr fiandans felaghumok hans þrælu
kilega angrar meksakar mins ogur
legha glœpsok af þi uirðe ek mek v
nemannlegre þionastoaf hu
vilegt vanvirðe gortþægiande man ek sitiameðr sút ok sorghþar til er hinn hǽste guð af himnum vitiar minmeðr sinne miskun
legt at sva v
kaok stiornaðo sva væl ok vitrleghasem v
ðefyre hu
ga ambunaroc su hin sama sem aðr var d
te mek siahælldr en hæilogh k
ge til þessa æmbættis valðrEighe v