sialfs hans mænnsem konungsens mænnEn um framm alla lute fyser hann at gera konungsens uiliasu hin hæita ast sem hann hefer a konungenumNu af þi at hann uerðr um siðer of miok talðr af monnumoc af sinum umkringðr vinumen um framm alla lute þæirre ælskunne a æggiandesem hann hefer viðr konungennþa kæmr hann til konungsens við oxenforðOk þat sama orð sem konunge
num er stygð ahæitr hann sek vilia vm vændaþar af bliðkaz konungr
enn nockot sva j sinum hugaoc syner sek viðr ærkibyskupenn nockoru bliðara en þo æigi epter þi sem hann var vanrSeger konungrenn sek vilia fyri hæitið með þæima hætte havaaf konunglegum vonum varðvæitandum at þat se opin
berleghaen æige leynilegha gortbyskupum ollum oc barunummeðr ollu oðru rikissens stormænne viðr verandum oc a heyrandumÞJsa nest stefner heinrekr konungrbyskupummeþ auðru stor
mænneoc micklo folke a sinn fund j klarendunþi at sva synez sem hann girnez at gera frið millem lǽrðra oc olǽrðraEn væiter þo at hvaro ser oc sinum monnum sonnum vin thomase erkibyskupe minne forsea en hœfðeSem byskupar oc annat stormænne koma til konung
sens við klarendunkallar hann alla a konungsgarð til stæfnook þegar þæir komakræfr hann þegar sialfr miok akaflegaat byskuparner hæfne sitt fyri
hæitvæl viðr hannEn þo at thomas ærkibyskup have hæitit at samþyckia konungenum her umþa hefer hann þo æigi þi siðr grun a hans glœsum oc fogrum fyriheitumþi at honum gefr skiliahuerso konungrenn micklar sitt valld mote kirkiunne Af þi kyss hann hælldr under standa þi er konungrenn vill viðr hann framme havaen briota kirkiunnar log sva berlegaoc þo at hann ottez epter natturo mæingærðermyrkva stofu eþa útlægðermeþr þi fleira sem grimmer mænn fœra optlega at þæim monnum sem retto fylgiaþa ræðez hann þo mæirr guð en mænnenaAf þi skipar hann sek andverþan mote ollum þæim