í augliti guðsþví at þá væri leitað misk
unnar
en eigi sakarvarnarEn þá er
Guð heyrðiat Adamr svaraði svá sem ve
rjandi
sína sǫkþá mǽlti hann svá sem með
reiðiEigi skalt þú mér sǫk gefa fyrir þat
er ek skapaða konunaþví at til hjúska
par
ok yndis gaf ek þér hanaen eigi
til þessat þú skyldir með hennar ráði
er skautlǫgbrot geraVaraða ek þik við
at þú skyldir lǫgbrot geraok sagða ek
sakar vánef þú gerðir lǫgbrotHví fylg
ðir
þú heldr vélrǽði konu þinnaren
heilrǽði mínunema þú gerðir fyrir
drambs sakarok yfirgirndarat þú
vildir vera jafnfróðr sem ekok for
vitnaðir
þú fyrir því þat er þér var