ı auglıꞇı guꝺſ þuı aꞇ þa uorı leıꞇaꝺ mıſk
unnar enn eıgı ſakar ꝩarnar. nn þa er guꝺ eẏrꝺı aꞇ ꝺam ſuaraꝺı ſua ſem ue
rıannꝺı ſına ſok. þa mllꞇı ̅n ſua ſem m; reıꝺı. ıgı ſcallꞇ u mer ſok geꝩa ꝼẏrır þ̅ er ec ſkapaꝺı konuna. þuı aꞇ ꞇıl ıuſka
par oc ẏnnꝺızꞇ gaꝼ ek þer ana. en eıgı ꞇıl þe. aꞇ þu ſkẏllꝺır meꝺ ennar raꝺæ er ſkauꞇ. logbroꞇ gıora. Varaꝺı ec þıc uıꝺ aꞇ þu ſkllꝺır logbroꞇ gıora. oc ſagꝺı ek ſakar uon. eꝼ þu gıorır logbroꞇ. uı ꝼlg
ꝺır þu ellꝺr ꝩelræꝺı konu þınnar. en eılreꝺı mınu. nema þu gıorþır ꝼrır ꝺrambſ ſakır. oc ẏuır gırnnꝺar. aꞇ þu uıllꝺır ꝩera ıamnꝼroꝺr ſem ek. oc ꝼor
◌◌◌◌◌◌◌◌ ◌◌ ◌◌◌◌◌ ◌◌◌ ◌◌◌ ◌◌ ◌◌◌ ◌◌◌ ◌◌◌ı loꝩaꞇ þuı næſt mllꞇı guꝺ uıꝺ. ᴇuo ꝩı eıaꝺır þu. bonnꝺa þınn aꞇ þıꞇ ◌kẏllꝺıꞇ logbroꞇ gıora. nn ᴇua uıll
◌ı gıarna aꞇ annarr brı auıꞇ ꝼẏrır ◌k ennar. ellꝺr enn ſıolꝼ on. þuı aꞇ ◌on kuaꝺ ſua aꞇ orꝺı. Ormr þeı ınn orꝺſlgı ræꝺ mer þea uraꝺ. eꝼꝺı an̅ eıgı ſkapaꝺr uerıꞇ. eꝺa ꞇıl mınſ ꝼunꝺar komıꞇ. þa eꝼꝺı ek eıgı gıorꞇ logbroꞇ ne bonnꝺa ◌◌◌◌ eıaꞇ. aꞇ gıora log
broꞇ þa er guꝺ eẏrꝺı ſakar uornn euo þa mllꞇı ann reıꝺr. Sua ſnızꞇ mer ſem þıꞇ uılıꞇ mer kenna bæꝺı. er þıꞇ gıorꝺuꞇ logbroꞇ, þuı aꞇ ̅ gaꝼ mer ſok ꝼr͛ þaꞇ er ek aꝼꝺa þık ſka
paꝺa ꞇıl raꝺagerꝺar meꝺꝛ onum. nn nu geꝼr þu mer þa ſok. er ek eꝩı orm
ınn ſkapaꝺ Sua ſkapaꝺa ek ormınn ſem oll onnur kuıkennꝺı. a ıorꝺu. enn eıgı gaꝼ ec ann þer ꞇıl raꝺgıaꝩa ellꝺr l◌◌◌a ek ann unꝺır ẏckaꞇ vallꝺ. ſem ol◌ ◌◌◌ur kuıkennꝺı a ıorꝺu Varaꝺa ec ẏ◌◌◌ bꝺı uıꝺ aꞇ þıꞇ ſkẏllꝺuꞇ logbroꞇ g◌◌a. oc ſagꝺa ek ẏkr ꝺauꝺa ꝼẏrır eıga ꝩ◌◌ eꝼ þıꞇ gıorꝺıꞇ logbroꞇ. Nu eru ec
k◌ ◌◌ꞇrı ueɼk ẏckur orꝺın ı ſakar uornn ẏ◌◌◌rrı enn aꝺr ꝩar ı logbroꞇunum. ꝼẏr͛ þ◌◌ ſkolu þıꞇ þola þann ꝺauꝺa er ec ꞇ ẏ◌◌◌. þo aꞇ þıꞇ ꝼallıꞇ þegar eıgı ꝺauꝺ ◌◌◌◌. þa ſkulu þıꞇ þo langar eꝼnꝺır ꞇ◌◌a ı ẏckrum ꝺauꝺa. ꝼẏrı ẏckaꞇ log
◌◌◌◌. oc engar kẏnkuıır ſkulu þær a◌ ◌◌kr koma. er æıgı ſuara ſkulu ſkulu ſuara þeſ
ſ◌◌ logbroꞇum. nn þa ſtunꝺ er þıꞇ l◌◌◌◌ a ıorꝺu þa ſkulu þıꞇ þola ſorgar
◌◌◌◌◌◌◌ nauꝺır ı ſtaꝺ þe. er þıꞇ aꞇ goꞇa kunnuꞇ eıgı ꝼrıalſlıgrar ſ◌
lu. nn ꝼẏrır þuı aꞇ þu gıorꝺır ꝼ◌◌
rı logbroꞇ enn ꝺam þa margꝼallꝺ◌ ek þear nauꝺır þınar um ꝼram þ◌◌ er þıꞇ ſkuluꞇ bꝺı kenna. u ſkallꞇ u◌
ꝺır uorpın uera ꝩellꝺı bonnꝺa þínſ. oc ollum anſ ꝼorrꝺum. oc ſẏnazꞇ ue◌
uıꞇna mın̅ı ꝼẏrır þær oc lægrı ı aug
lıꞇı ſuna ẏckarra. Boꝛnn þau er þu geꞇ◌ ı loſtaſamlıgrı gırnꝺ þau ſcallꞇ u ꝼram
leıꝺa meꝺ ſo. oc nalgannꝺızꞇ lıꝼſ aſ
ka. þu ſkallꞇ oc ſkẏllꞇ aꞇ ueıꞇa boꝛnu̅ ẏckrum alla þıonoſtu. meꝺ ſtarꝩı oc ſorgſamlıgrı onn ı uꝼꝺı þeırra. a mllꞇı guꝺ. Nu er ꝺam ꝩorꝺínn ſua ꝼroꝺr ſem eınn uerr ꝩarr uıꞇannꝺı goꝺa luꞇı oc ılla. ꝩarız þer aꞇ æıgı neẏꞇı ann aꝼ lıꝼſ ꞇre ꝼrr uꞇan leẏuı. ſua ſem ann neẏı aꝼ ꝼroꝺleıkſ elum. ꝼẏrı uꞇan leẏuı. aꞇ eıgı lıꝩı ann æılıꝼ
lıga ı ſınum ſeckum. þuı næſt ſk◌◌◌
ꝺı guꝺ kærubın. aꞇ ꝩarꝺueıꞇa þa◌n ueg er lır ꞇıl lıꝼſ ꞇręſ. meꝺ ellꝺlı◌◌ ſuerꝺı. þaꞇ er ıamnan ſuípar alla◌ ueg meꝺ ellꝺbıꞇrum eıum. ſua aꞇ en◌◌ megı þar ꝼram koma. ꝼrır uꞇa◌ ◌eẏ
uı. þuı næſt mllꞇı guꝺ uıꝺ aꝺam ◌ẏṙ þuı aꞇ þu lẏır meırr uraꝺı kon◌ ◌ı
nnar ellꝺr enn eılræꝺum mín◌◌ oc neẏır bannaꝺan aꝩoxꞇ ıarꝺar ◌◌r þuı bolꝩız ıoꝛꝺ ı ꝩerkı þınu. ſu er þ◌◌ gaꝼ allan grımlıgan aꝩoxꞇ ſua ſem ◌eꝺ moꝺurlıgrı mıllꝺı. Nu ſkal on ſẏ◌◌◌ þer aꝩaxꞇa þeırra. er þer ſe ſmıl◌◌◌◌ ꞇıl neẏzlu ſua ſem rẏlıga ræıꝺ, þ◌◌◌◌◌ oc ıllgreſı. ſkal on geꝩa ◌◌◌ ◌ ◌◌◌◌◌ apꞇrkomu mınar, þuı aꞇ þe unꞇı ec ꞇıl þín ꝺroınn mínn. aꞇ þu ma̅ꞇ enn ſẏna mer lıꝩannꝺı geızla ı ꝺauꝺa mẏrkrı. Tıl þe man ek ıamnan ſtu
ꝺa. aꞇ ſa er glæzꞇ aꝼ mınum oꝼorum. ſua ſem aꝼ ꝼengnum ſıgrı. ann mun enn rẏıazꞇ a ꝩarrı apꞇr komu. ſua ſem ẏuır ſtıgınn aꝼ ꞇẏnnꝺum ſıgrı. þa ſꝩaraꝺı .. oc mllꞇı. Sua ſem nu ſkılıumzꞇ ꝩær ſorꝼull ꝺroın̅ mınn. ꝼrı ſannan ꝩarnn ꞇıl uerka. ſua munu ꝩer enn ꝼagna mıſkunn
ſamlıgrı uan þínnı ı nauꝺſẏnıu̅ uorum. þuı næſt uarꝼ guꝺ bru aꝼ auglıꞇı þeırra. nn þau bıuuzꞇ ꝩıllꝺı eıga lag uıꝺ konu ſına. þa leı
ꞇaꝺı ̅ þeırrar lıſtar. aꞇ ̅ mı leẏ
na glp ſınum ꝼr͛ mon̅um. þo aꞇ ̅ aukaꝺı ſẏnꝺ ſına ı auglıꞇı guꝺſ. n ſıꝺan naꞇan guꝺſ eꞇı. bar þea ſok a enꝺr ꝺauıꝺı alla ſaman. þa ſuaraꝺı ꝺꝺ̅ ſua ſem ꝺmannꝺı ſık. þı aꞇ ̅ ſuaraꝺı sua. Sua er glpr mın̅ ıllr oc þungr. aꞇ ec em ꝺauꝺa ꝩerꝺr ꝼẏrı ſok þea. oc em ec ꝩeſall aꞇ ec gaꝼ ſlık ꝺmı ꝼolkı guꝺſ. þar ſem ̅ ſkıpaꝺı mık ſtıornar mann. oc ꝺ
ma ẏuır ꝼolk ſı. oc ꝩıl ec nu ellꝺr þola ꝺauꝺa. enn ſıa glpr ꝼẏlgı mer ꞇıl eluıꞇıſ. Nu meꝺ þı aꞇ ec gıorꝺı ◌◌◌◌◌◌◌◌◌◌ ◌◌◌◌ ◌◌◌◌◌ ◌◌◌◌◌ ◌◌◌◌ ı glpınum. þa em ec nu buın̅ epꞇır ꝩılıa ꝺroínſ mínſ aꞇ þola reꝼſın̅
gına ꞇıl þeırrar ꝩıꝺrſẏnꝺar. aꞇ eıgı ꝼallı ꝼolkıꞇ ı ıkan glp. nn er San̅
ẏnnꝺı oc Ræꝩıſı lıꞇu ıðran ꝺauıꝺſ. þa ſkuꞇu þeır aꞇkuæꝺı þea ꝺomſ. unꝺır mıſkunn. þuı aꞇ naꞇan pro
peꞇa ſuaraꝺı ſua. Guð ſær ıðran lıꝩaꞇ. nn guꝺ ꝩıllꝺı æıgı ꝩnna ̅m nẏꞇıa aꝼ þuı barní. er ann aꝼꝺı ſua ſẏnꝺlıga geꞇıꝺ, þo la ꝺauıꝺ ꝺaga a ıorꝺu ı oglæꝺızꞇ klꝺumzꞇ ſınum. oc bað ̅ guꝺ þuı barnı lıꝼſ. nn guꝺ ꝩıllꝺı eıgı eẏra bn ans oc ꝺo barnıꞇ a ınum ꝺegı. n̅ þeı ꝩar onnur eꝼnꝺ aꞇ guꝺ ꝩıllꝺı eıgı þııa aꝼ ꝺauıꝺȷ. aꞇ ann gerꝺı onum kırkıu. oc kallaꝺı ꝺauıꝺ man̅
ꝺrapa mann ꝼẏrı þuı er ̅ aꝼꝺæ raꝺıꞇ Vrıam aꝼ lıꝩı. nn ꝼẏrı or konu þolꝺı ann þa ſkomm aꞇ b
ſalon ſun anſ. geck ı auglıꞇı allz ꝼolkſ oc lagꝺızꞇ meꝺ ꝼrıllu ans ◌◌ ◌◌◌◌◌ ◌◌◌◌ ◌◌◌◌◌ ◌◌◌◌◌ ◌◌◌◌ ſınum ı augſẏn allz ꝼolkſínſ. nn þar er þu ſpurꝺır uar ſokín ꝩæ
rı meırı aꞇ ꝺauıꝺ ꝺrap Vrıam ſak
lauſan. oc oraꝺı konu anſ. eꝺa ꝩar ſu er Saul ꝩıllꝺı eıgı ẏꝼrıꞇ mar
ga ꝺrepa laꞇa ȷ malec. a ſkall
ꞇu þaꞇ ꝩıſt uıꞇa aꞇ þu er ſokín ; meırı er Saul gıorꝺı. þuı aꞇ engı er
i auglitii gudsþui at þa uori leitad misk
unnarenn eigi sakar varnarEnn þa er gud heyrdiat Adam suaradi sua sem ue
rianndi sina sokþa møllti hann sua sem með reidiEigi scallt u mer sok geva fyrir þat er ec skapadi konunaþui at til hiuska
par oc ynndizt gaf ek þer hanaen eigi til þessat þu skylldir med hennar radæ er skautlogbrot gioraVaradi ec þic uidat þu skylldir logbrot gioraoc sagdi ek sakar uonef þu giorir logbrotHui fylg
dir þu helldr velrædi konu þinnaren heilredi minunema þu giorþir fyrir drambs sakiroc yuir girnndarat þu uilldir vera iamnfrodr sem ekoc for
vitnaðir þú fyrir því þat er þér var eigi lovatþui næst møllti gud uidEuoHvi eggiadir þubonnda þinnat þit skylldit logbrot gioraEnn Eua uill
di giarnaat annarr børi auit fyrir sǫk hennarhelldr enn siolf honþui at hon kuad sua aꞇ ordiOrmr þessi hinn ordsløgi ræd mer þetta uradhefdi hann eigi skapadr ueriteda til mins fundar komitþa hefdi ek eigi giort logbrotne bonnda minn eggjatat giora log
brotþa er gud heyrdi sakar uornn euoþa møllti hann reidrSua synizt mersem þit uilit mer kenna bædier þit giordut logbrotþui at hann gaf mer sok fyrir þater ek hafda þik ska
pada til radagerdar medr honumEnn nu gefr þu mer þa soker ek hevi orm
inn skapadSua ſkapada ek orminn sem oll onnur kuikenndia iorduenn eigi gaf ec hann þer til radgiavahelldr lagða ek hann undir yckat valldsem oll ǫnnur kuikenndi a iorduVarada ec ykkr bødi uidat þit skylldut eigi logbrot geraoc sagda ek ykr dauda fyrir eiga ván ef þit giordit logbrotNu eru ec
ki beꞇrı uerk yckur ordin i sakar uornn ykkarrienn adr varo i logbrotunumfyrir því skolu þit þola þann daudaer ec høt ykkrþo at þit fallit þegar eigi daud niðrþa skulu þit þo langar hefndir taka i yckrum daudafyrir yckart log
brotoc engar kynkuislir skulu þær af yckr komaer eigi suara skulu skulu suara þeſ
ſum logbroꞇumEnn þa stund er þit lifit a iorduþa skulu þit þola sorgar
samligar naudir i stad þesser þit at gota kunnut eigi frialsligrar sǽ
luEnn fyrir þui at þu giordir fyr
ri logbrot enn Adamþa margfallda ek þessar naudir þinar um fram þater þit skulut bødi kennaÞu skallt un
dir uorpin uera velldi bonnda þínsoc ollum hans forrødumoc synazt huer
uitna minni fyrir þær oc lægri i aug
liti suna yckarraBornn þau er þu getr i lostasamligri girndþau scallt u fram
leida med sottoc nalganndizt lifs has
kaþu skallt oc skyllt at ueita bornum yckrum alla þionostumed starvi oc sorgsamligri onn i uppfǫdi þeirraÞa møllti gudNu er Adam vordínn sua frodr sem einn huerr varruitanndi goda luti oc illavariz þerat æigi neyti hann af lifs tre fyrir utan leyuisua sem hann neytti af frodleiks eplumfyri utan leyuiat eigi livi hann æilif
liga i sinum secktumþui næst skipa
di gud kærubinat vardueita þann ueger liggr til lifs ꞇręſmed elldligu suerdiþat er iamnan suípar allan ueg med elldbitrum eggıumsua at engi megi þar fram komafyrir utan ley
uiþui næst møllti gud uid adamfyrr þui at þu lyddir meirr urad konu þi
nnar helldr enn heilrædum mínum oc neyttir bannadan avoxt jardarfyr þui bolviz jord i verki þinusu er þér gaf allan girniligan avoxtsua sem med modurligri milldiNu skal hon synja þer avaxta þeirraer þer se sømiligir til neyzlusua sem ryggliga ræidþistla oc illgresiskal hon geva þér í ávǫxtaptrkomu minarþui at þess uøønti ec til þíndroınn mínnat þu mant enn syna mer livanndi geizla i dauda myrkriTil þes man ek iamnan stun
daat sa er glæzt af minum oforumsua sem af fengnum sigrihann mun enn ryggiazt a varri aptr komusua sem yuir stiginn af tynndum sigriþa svaradi Eua oc mølltiSua sem nu skiliumzt vær ſorggꝼulldrottinn minnfyri sannan varnn til uerkaſua munum ver enn fagna miskunn
samligri huggan þínni i naudsynium uorumþui næst huarf gud brutt af augliti þeirraEnn þau biugguztvilldi eıga lag uid konu sinaþa lei
tadi hann þeirrar listaraꞇ hann møtti ley
na gløp sinum fyrir monnumþo at hann aukadi synd sina i augliti gudsEn sidan nathan guds prophetibar þessa sok a hendr dauidi alla samanþa ſuaradı dauid sua sem sjálfr dømanndi sikþi at hann suaradi suaSua er gløpr mnnn illr oc þungrat ec em dauda verdr fyri sok þessaoc em ec vesall þessat ec gaf slik dømi folki gudsþar sem hann skipadi mik stiornar mannoc dø
ma yuir folk sittoc vil ec nu helldr þola daudaenn sia gløpr fylgi mer til heluitisNu med þí at ec giordi syndsamlig dǿmi fyrir fólki guðs i gløpinumþa em ec nu buinn eptir vilia drottíns míns at þola refsinn
gina til þeirrar vidrsyndarat eigi falli folkit i slikan gløpEnn þá er Sann
ynndi oc Rættvisi litu iðran dauidsþa skutu þeir atkuædi þessa domsundir miskunnþui at nathan pro
pheta suaradi suaGuð sær iðranlivatEnn gud villdi æigi unna hanum nytia af þui barníer hann hafdi sua syndliga getidþo la dauid daga a iordu i oglædizt kldumzꞇ sinumoc bað hann gud þui barnı lifsEnn gud villdi eigi heyra bøn hansoc do barnit a hınum degiEnn þessi var onnur hefndat gud villdi eigi þiggia af dauidjat hann gerdi honum kirkiuoc kalladi dauid mann
drapa mann fyri þui er hann hafdæ radıꞇ Vriam af liviEnn fyri hor konu þoldi hann þa skomm at Ab
salonsun hansgeck i augliti allz folks oc lagdizt med frillu hans oc gerði hann þessa skǫmm feðr sinum i augsyn allz folkinsEnn þar er þu spurdir þess huar sokín væ
ri meırı at dauid drap Vriam sak
lausanoc horadi konu hanseda var suer Saul villdi eigi yfrit mar
ga drepa lata j AmalechÞa skall
tu þat vist uitaat su er sokín ; meiri er Saul giordiþui at engi er
í augliti guðsþví at þá væri leitað misk
unnaren eigi sakarvarnarEn þá er Guð heyrðiat Adamr svaraði svá sem ve
rjandi sína sǫkþá mǽlti hann svá sem með reiðiEigi skalt þú mér sǫk gefa fyrir þat er ek skapaða konunaþví at til hjúska
par ok yndis gaf ek þér hanaen eigi til þessat þú skyldir með hennar ráði er skautlǫgbrot geraVaraða ek þik viðat þú skyldir lǫgbrot geraok sagða ek sakar vánef þú gerðir lǫgbrotHví fylg
ðir þú heldr vélrǽði konu þinnaren heilrǽði mínunema þú gerðir fyrir drambs sakarok yfirgirndarat þú vildir vera jafnfróðr sem ekok for
vitnaðir þú fyrir því þat er þér var eigi lofatÞví nǽst mǽlti guð viðEvuHví eggjaðir þúbónda þinnat þit skyldit lǫgbrot geraEn Eva vil
di gjarnaat annarr bǽri ávít fyrir sǫk hennarheldr en sjálf honþví at hon kvað svá at orðiOrmr þessi hinn orðslǿgi réð mér þetta úráðHefði hann eigi skapaðr veriteða til míns fundar komitþá hefða ek eigi gǫrt lǫgbrotné bónda minn eggjatat gera lǫg
brotÞá er guð heyrði sakarvǫrn Evuþá mǽlti hann reiðrSvá sýnisk mérsem þit vilit mér kenna bǽðier þit gerðut lǫgbrotþví at hann gaf mér sǫk fyrir þater ek hafða þik ska
paða till ráðagerðar með honumEn nú gefr þú mér þá sǫker ek hefi orm
inn skapatSvá skapaða ek orminn sem ǫll ǫnnur kvikendiá jǫrðuen eigi gaf ek hann þér til ráðgjafaheldr lagða ek hann undir ykkart valdsem ǫll ǫnnur kvikendi á jǫrðuVaraða ek ykkr bǽði viðat þit skyldut eigi lǫgbrot geraok sagða ek ykkr dauða fyrir eiga ván ef þit gerðit lǫgbrotNú eru ek
ki betri verk ykkur orðin í sakarvǫrn ykkarrien áðr váru í lǫgbrotunumfyrir því skulu þit þola þann dauðaer ek hét ykkrÞóat þit fallit þegar eigi dauð niðrþá skulu þit þó langar hefndir taka í ykkrum dauðafyrir ykkart lǫg
brotok engar kynkvíslir skulu þær af ykkr komaer eigi svara skulu skulu svara þes
sum lǫgbrotumEn þá stund er þit lifit á jǫrðuþá skulu þit þola sorg
samligr nauðir í stað þesser þit at gæta kunnut eigi frjálsligrar sǽ
luEn fyrir því at þú gerðir fyr
ri lǫgbrot en Adamrþá margfalda ek þessar nauðir þínar umfram þater þit skulut bǽði kennaþú skalt un
dirorpin vera veldi bónda þínsok ǫllum hans forræðumok sýnask hvar
vetna minni fyrir þér ok lægri í aug
liti sona ykkarraBǫrn þau er þú getr í lostasamligri girndþau skalt þú fram
leiða með sǫttok nálgandisk lífshás
kaþú skalt ok skyld at veita bǫrnum ykkrum alla þjónustumeð starfi ok sorgsamligri ǫnn í uppfǫði þeirraÞá mǽlti guðNú er Adamr orðinn svá fróðr sem einnhverr várrvitandi góða hluti ok illaVarisk þérat eigi neyti hann af lífstré fyrir utan leyfisvá sem hann neytti af fróðleiks eplumfyri útan leyfiat eigi lifi hann eilíf
liga í sínum sektumÞví nǽst skipa
ði guð Cherubinat varðveita þann veger liggr til lífstrésmeð eldligu sverðiþat er jafnan svipar allan veg með eldbitrum eggjumsvá at engi megi þar fram komafyrir útan ley
fiÞví nǽst mǽlti guð við AdamFyrir því at þú hlýddir meir úráði konu þi
nnar heldr en heilræðum mínum ok neyttir bannan ávǫxt jarðarfyr því bǫlvisk jǫrð í verki þínusú er þér gaf allan girniligan ávǫxtsvá sem með móðurligri mildiNú skal hon synja þér ávaxta þeirraer þér sé sǿmiligir til neyzlusvá sem hryggliga reiðþistla ok illgresiskal hon gefa þér í ávǫxtaptrkomu minnarþví at þess vǽnti ek til þíndróttinn minnat þú munt enn sýna mér lifanda geisla í dauða myrkriTil þess mun ek jafnan stun
daat sá er gleðsk af mínum úfǫrumsvá sem af fengnum sigrihann mun enn hryggjask áC. R. Unger (1874) uses the word «af» here. várri aptrkomusvá sem yfirstiginn af týndum sigriÞá svaraði Eva ok mǽltiSvá sem nú skiljumsk vér sorgfulldróttinn minnfyrir sannan várn tilverkasvá munum vér enn fagna miskunn
samligri huggan þinni í nauðsynjum várumÞví nǽst hvarf guð brott af augliti þeirraen þau bjugguskvildi eiga lag við konu sínaþá lei
taði hann þeirrar listarat hann mǽtti ley
na glǿp sínum fyrir mǫnnumþó at hann aukaði synd sína í augliti guðsEn siðan Nathan guðs prophetabar þessa sǫk á hendr Davidi alla samanþá svaraði David svá sem sjálfr dǿmandi sikþví at hann svaraði sváSvá er glǿpr minn illr ok þungrat ek em dauða verðr fyrir sǫk þessaok em ek vesall þessat ek gaf slík dǿmi fólki guðsþar sem hann skipaði mik stjórnarmannok dǿ
ma yfir fólk sittok vil ek nú heldr þola dauðaen sjá glǿpr fylgi mér til helvítisNú með því at ek gerða syndsamlig dǿmi fyrir fólki guðs í glǿpinumþá em ek nú búinn eptir vilja dróttins míns at þola refsin
gina til þeirrar viðrsýnarat eigi falli fólkit í slíkan glǿpEn þá er Sann
endi ok Réttvísi litu iðran Davidsþá skutu þǽr atkvǽði þessa dómsundir miskunnþví at Nathan pro
pheta svaraði sváGuð sér iðranlifatEn guð vildi eigi unna honum nytja af því barnier hann hafði svá syndliga getitþó lá David daga á jǫrðu í úgleðisklǽðum sinumok bað hann guð því barni lífsen guð vildi eigi heyra bǿn hansok dó barnit á hinum degiEn þessi var ǫnnur hefndat guð vildi eigi þiggja af Davidiat hann gerði honum kirkjuok kallaði David mann
drápamann fyrir því er hann hafði ráðit Uriam af lífiEn fyrir hór konu þoldi hann þá skǫmm at Ab
salonson hansgékk í augliti alls fólks ok lagðisk með friðlu hans ok gerði hann þessa skǫmm feðr sínum í augsýn alls fólksinsEn þar er þú spurðir þess hvár sǫkin vǽ
ri meiri at David drap Uriam sak
lausanok hóraði konu hanseða var súer Saul vildi eigi yfrit mar
ga drepa lata í AmalechÞá skal
tu þat víst vitaat sú er sǫkin meiri er Saul gerðiþví at engi er
