On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Agulandus þáttr-
þa ætla þei r nær at sækiaEnn ef þei r verða rek
nerþa eru þei r hundum skiotariyfer þersum var ann ar hꜵfðingi chalides hinn rikiena fẏlkin g uarðueitti eliadashan s lið uar uel æðt þerser eru þuꜱunda hinir mestu metand arpandi saker sẏstur suna sinn a mikinn harm hafandier með heſtum uoru sundr dreg
ner aogliti han ꜱEnn ef amustene villdi lẏsa si
num hug epter þi sem uar þa ætlar hann að uisu affri
ca monno m hefndinaJ þersi fẏlkin g uoru aller uel her klædder ok haofðu marga tẏrknea boga með hinu uilldazta skotiEnn ef æigi hialpar nu með allzkonar goðum mat ok drẏkk ok fengu hina hoguæruztu huilldeisarenn uilldi þa æigi lengr dueliaz ok sen
di hann þa epter einum erkibysku pi ok let uigia vatn ok bað dreifa ẏfer allt liðit gaEn uant er að telia huer su morgum hag lei
k þe tta lan dtialld uar ger tþuia t eíngi lifandi maðr hafði sééð ann at þuilikt karbunculi stei
nar uoru i lan dtialldinu i knoppunum ok lẏstu þei r ok birtu allan dalinn umhverfisþar uoru fugl
ar iafnan sẏngiandiEn um kuelldum að nattuerði ok firi ok epter þei r leku allzkẏns at huer r þei ra skẏlldi segia sina iþrótt þeir báðu hann fyrstan segia sina iþrottTaki keisari í mor
gin hinn huassazta ʀiddar a i hirð sinni segir hann ok fǿri hann i tuær brẏníur ok tua hialma á hǫfuð honum fai hono m hest þann er beztr er i hirðinni allan brẏniaðanfai mer siðan suerd sitt ok skal ek hǫggua i hofut þei m mann iok kliufa hann ok hest
enn brẏniaðan i sundrok spiotz skapts lengð hoggua suer ðinu i irð niðrnema ek vilja ap
tr hallda aðrþasvarar niosnar maðr er í steinstól
panum uarMikill ertu ok ster kligrok úvitrli
ga giorði keisa ʀi er hann uæíttí ẏðr her b◌◌ok skal hann þe tta fẏʀr uita enn dagr kemr a morgin Þá tok ʀollant at segia sina iþrottTaki keisa ʀi a mor gin oliuant horn sitt ok fai mer enn siðan skal ek gan
ga utan bor gar ok blasa sua hartat aoll bor gar
hliðskol o upp lukaz ok aptrok allar hurðer með þær sem i bor ginn i eruEnn ef keisa ʀi er sua diarfr at hann kemr utþa skal af hono m blasa haar ok ske
ggok klæði ǫllþa svarar niosnar maðr þessi er otru
leg iþrottok uuitrlega giorði kæísarier hann ueittí ẏðr herber giÞ er upp sina iþrotttaki keisari a mor gin dottur sina hina uænu ok læíðí hana i tialldok læẏfi mer at ek rekkia hia henn ief ek drẏgi æigi sinn um uiínsþat uæit tru min segir niosnar
maðr þetta er fa hæẏrt gabb segir hann en i þer su ◌◌Eptir þat hefr uillifer af Oren g e sina iðrottSe þer gullbaoll þenna er her liggrhann er gorr af gulli ok silfri enn o pt ganga til manna ok fa æigi upp lypt svá e r hann þungren a mor gin man ek upp lypta einn i hendisiðan mun ek kasta honum á borgar vegg ok fella niðr faðma áá hvern veg ◌◌◌svarar niosnarmaðr þuí trui ek eigi keisari fari firi níðing ef hann freistar æigi ok skal hann þetta vita aðr þu ser klæddr a mor ginþui næst seger Oddgeir sina iðrotta mor gin er dagr kemrmun ek gangaok feðma stolpa þen na er upp helldr hollinn iok snua hann i sundr ok fella ni
ðr hǫllinaþat uæit tru min segir niosnarmaðr þu ert ǫruiti lati guð þik þui alldr a læið komaohẏggiliga ger ði keisa ʀi er hann uæitti ẏðr her bergi S es hertugi hinn gamli sina iðrottta
ki keisa ʀi a mor gin brẏniur i at fa
raEn siðanskal setiaz niðr hia keisa ʀa fẏʀ enn hann uerði uarr uið sua at huer r hríngr skal falla fra ǫðrum sem brent halmstraþat væit tru min segir niosnarmaðr Gamall ertu ok huitr af hæruþa tok
nerþa eru þ
n
nu
ca m
di h
k þ
nar u
ar iafnan sẏngiandiEn um kuelldu
gin hin
en
tr hallda aðrþa
panu
ga giorði k
ga utan b
hlið
gg
leg iþrott
ðr hǫllinaþ
ki k
raEn siðan