Karlamagnús konungr sat í gǽr undir tré einu ok fjǫlmennt um hannÞá kom þarRollandok hafði
í hendi sér afburðar mikit epli eittHerrasegir hanntak hérek heit þér allar koró
nur
af konungum þeim er í móti þér standaSlíkr er ofmetnaðr hanshvern dag
vill hann illt geraEn ef illt kǿmi at honumþá myndim vér allir í friði sitjaBlan
kandín
mǽltimaðr lǽzk Rolland veraEn hann vill þó hvern konung undir sik kúgaOk man
honum illa til takask einhverju sinniGvinelún jarl svaraðiþat vildi Rollandat eigi kǿmisk sǽtt
þessi áleiðisok vildi hann leggja undir sik SpaníalandSíðan vildi hann til Babyloniam ok
drepa Ammíral konungef hann vill eigi skíraskOk eigi vill hann létta áðr hann hefir yfirstigit
allar þjóðirHvat er um þat at lengja annars en þeir verða báðir á eitt sát
tir
Ok nú handsala þeir Gvinelún jarl ok Blankandínsín í milliat svíkja Rollandí trygðum
ok verða honum at banaNú fóru þeir leið sínaok léttu eigi fyrr en þeir kómu til
Saraguzeok fundu þar Marsilium konungGvinelún jarl bar þá fram erendi sínen allir heiðin
gjar
hlýddu honumBlankandín gekk þá fyr Marsilium konungok helt í hǫnd Gvinelún jarliok tók til máls