þeir þo þænna atrunað sꝩa staðfastan at
þeir hugðu þat hvætꝩætna rettdœmt
ꝩæra er sa konongr dœmðe oc alldri hugðu
þeir at rangr domr munnde dœmaz af
þꝩi konongs
sætiEn þar sæm hæð þotti
ꝩæra borgarinnar þa atti konongr þar castala
fagran oc ꝩæl gorꝩanI þeim castala
atti konongr fagra holl oc mycla þa sæm hann
ꝩar ꝩan at sitia í yfer domum manna
En at sinni gerðez sꝩa til at þau mal ko
mo
firir konong oc í hans dom er annan ꝩæg
atto lut í ꝩinir hans oc kunner mænn
oc ꝩillde hann þæiʀra mali fulltingia um
alla lutiEn annan ꝩæg attu lut í ma
lino
þeir mænn eʀ hanum ꝩar illa ꝩið oc
oc hann ꝩar þeiʀa mikell uꝩin oc gerðez þa sꝩa
til at konongr hallaðe meiʀr domi æptir ꝩilia
sinum en æptir rettenndumEn firi þꝩi at
þaðan komo rangdœmi sæm oll alþy
ða
hugðe at koma munnde rettdœmi
þa snœri um sæti þꝩi sacar atrunaðar
folks
ens oc snœriz sa castali um oc hollen
mæð ollum sinum grund
ꝩollum oc sꝩa iorðen
mæð oc snœriz þat upp a iorðunne er aðr
ꝩissi niðr en hus oll oc hallir snœruz
niðr í iorðinaoc hæfer sꝩa ꝩærit iamnan
siðanEn firi þꝩi at sꝩa mikell unndarleg
leicr
ꝩarðþa þora siðan æigi mænn þann
stað at byggia oc ængi konongr þorir þar siðan
sitt sæti at hafa oc er þar þo hinn fægrsti
staðr er m
ænn ꝩitu a þe
iri iorðu Ðæt er oc mællt
æf mæn
n ꝩillde þæn
n stað byggia at ængi
mun
nde sa dagr
yfir
koma er þ
eir mun
ndu
æigi hværn dag sia nytt un
ndrÐa er
þar æn
n æin
n sa lutr i þꝩi lan
nde un
ndarlegr
er mann
u
m man þyckia mioc utrulegr
en þ
at sægia þo þeir mæn
n er lan
ndet byggia
at h
ann er ꝩist san
nr oc ꝩarð þ
at sacar reiðe eíns
heilags man
nzSꝩa er sagt at þa er hin
n hælgi Patricius boðaðe kristni í lan
n
de
þꝩi þa ꝩar þ
at æitt kyn er myclo ꝩar
hanu
m gagnstaðligare en
annat an
nat folk er
í ꝩar lan
ndino oc leitaðu þeir m
ænn ꝩið at
gera hanu
m margskyns haðung bæðe
mote guðe oc þei
m hælgum man
neEn
þa er h
ann bauð þeim cristni sꝩa sæm aðru
m monnu
m oc h
ann kom a þ
eiʀa fun
ndoc þar
sæm þ
eir hofðu þing sin þa toco þeir þ
at til raðs at yla at hanu
m sꝩa sæm ꝩargar
En þa er h
ann sa at h
ann mun
nde sino œrœn
nde
litlo fra
m coma ꝩið þ
ætta folk þa ꝩarð h
ann mioc reiðr oc bað þæss guð at h
ann skyllde
hæfna þei
m mæð noccoru
m þei
m bardaga er
þær kynqvislir mætti iamnan siðan
taca min
ning moti sinni ulyðniEn
þær kyn
qvislir fengo siðan micla hæfnd
oc macliga oc þo mioc un
ndar
lega þꝩiat
s
ꝩa er fra sagt at allir þeir mæn
n er a þeim
ættu
m komaþa ero þ
eir iamnan ꝩargar noc
cora
stun
nd oc ræn
na i skogu
m oc hafa slica