On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Konungs skuggsjá1a-160b
þa hafa dioflaʀ æigi par ꝩalld yfirÐat
gerðez ænn a þꝩi lann de er mioc unn darlect
man þyckia at mænn ꝩæiddu í skoge æitt þat kyc
ꝩænn de
er ængi maðr kunn i fra at sægia hvart
hælldr ꝩar maðr eða annat dyʀ þꝩi mænn
fængo ækki mal af þꝩi oc æigi urðu mænn ꝩarir
ꝩið at þat skilðe manna
malEn þat ꝩar þo
ꝩaxit at ollum lutum sꝩa sæm maðr bæðe hænn dr
oc fœtr á oc mann z oc mann zsic
ann dlit en hari
ꝩar ꝩaxinn allr licamr sæm annaʀr a dyʀa
En at ænn dilongu bake þa ꝩar ꝩaxit sæm
manstœðe a rosse mæð storo hari oc siðu oc
fell baða ꝩæga ryggiar sꝩa at dragnar á íorðu
þægar þat gengr biugtÞat ꝩænti ec nu at
ec hafi flæstra luta þei ʀa getit er þar ero
orðner af sialfri lann zens natturo sꝩa at mænn
þyckiaz ꝩist ꝩita sann ænn de af Sunr talar snotrlega
þ ꝩi þycki mer ꝩæl raðet
at ec hafi forꝩitnaz til slicra luta
þvi at margir manu sꝩa ofroðer ꝩæra at þei r mu
nu
hafa heyrt slica lute fyʀ oc man þo nu
hvartꝩæggia unn darlect þyckia oc þo froð
leicr
í flætum er heyraEn mæð þꝩi at
mer heyrizt sꝩa í orðum þinum yðrum at ænn
munn de þeir luter noccorer æpter ꝩæra
er unn darleger ꝩærihꝩart sæm þat ꝩæri ꝩist
af lann zens naturu eða mæð æinum
hværium
aðrum hætti þeim sæm um rœðu
þœtti ꝩærðer ꝩæraþa ꝩilium ꝩer
hælldrtil
mæli ꝩæita at æigi liggi sa lutr
gerðez æn
man þyckia at m
ꝩæn
er ængi maðr kun
hælldr ꝩar maðr eða annat dyʀ þꝩi
fængo ækki mal af þꝩi oc æigi urðu m
ꝩið at þat skilðe manna
malEn þ
ꝩaxit at ollu
oc fœtr á oc man
an
ꝩar ꝩaxin
En at æn
manstœðe a rosse mæð storo hari oc siðu oc
fell baða ꝩæga ryggiar s
þægar þ
ec hafi flæstra luta þ
orðner af sialfri lan
þyckiaz ꝩist ꝩita san
at ec hafi forꝩitnaz til slicra luta
þvi at marg
nu
hafa heyrt slica lute fyʀ oc man þo nu
hvartꝩæggia un
leicr
í flætu
mer heyrizt s
mun
er un
af lan
aðru
þœtti ꝩærðer ꝩæraþa ꝩiliu
hælldr
æptir er yðr þycki umrœðeleger ꝩæra mæð
þꝩi at ꝩer hofum til tækit þæssaʀr ar rœðo
Faðer suarar froðr harðlaE ro þeir oc ænn
aðrer sumir lutir er unn darlegir manu
þyckia oc eru þei r æigi af lann zens naturu
hælldr af iartægnum heilagra mann a oc
ꝩitum til ꝩis at satt erSumir lutir ero oc
þeir er ꝩer ꝩitum æigi ꝩist hꝩart sanner
ero eða æigi annat en af um rœðu mann a
oc þat er almæli þar í lann dinoEn þæssa
luti ꝩitum ꝩer ꝩist sanna ꝩæraI ꝩatni
þꝩi sama er ꝩer næfnðum fyʀr oc Loghri
heitir þa liggr œy æin litil er callat er
In isclodranþar ꝩar æinn heilagr maðr
sa het diermicius oc hafðe hann ser þar kir
kio
þa er hann sat atEn i þa kirkio eða þann
kirkio garð er hann ꝩarðꝩæittiþa ma æcki
kuæn kyckꝩænn de þar í koma oc kunn u þau oll
ꝩið þꝩi at sia hvar
tꝩæggia fuglar oc aðrar
skepnur þau sæmmonꝩitz
laus ero þa
kunn u þæt ta at ꝩaraz sꝩa sæm mænn oc freis
tar
æcki kuæn kyckꝩænn de þar í at ganga þænn a
kirkiogarð þat er qvænkent er oc ængu
lyðer þo at freistiÐar ꝩar oc ænn í þꝩi
lann de heilagr maðr einn sa er Keꝩinus het
í bœ þeim er Glumelaga heitir oc ꝩar hann i þann
tima sæmæinsæto
maðr ꝩæri oc gerðez
þæssiat
burðr i hans tima er nu ꝩilium ꝩer
fra sægiaÐat gerðez sꝩa til at hann hafðe
æinn ungan mann hia ser frænn da sinn þænn
þꝩi at ꝩer hofu
Faðer suarar froðr harðla
aðrer sum
þyckia oc eru þ
hælldr af iartægnu
ꝩitu
þeir er ꝩer ꝩitu
ero eða æigi annat en af u
oc þ
luti ꝩitu
þꝩi sama er ꝩer næfnðu
heit
I
sa het diermicius oc hafðe h
kio
þa er h
kirkio garð er h
kuæn kyckꝩæn
ꝩið þꝩi at sia hvar
tꝩæggia fuglar oc aðrar
skepnur þau sæm
kun
tar
æcki kuæn kyckꝩæn
kirkiogarð þ
lyðer þo at freistiÐar ꝩar oc æn
lan
í bœ þei
tima sæm
þæssi
fra sægiaÐat gerðez s
æin