h
ann kaus Dauid til k
onongs at h
ann kꝩazt funnit hafa
man
n æpter lundærni sinuEn þ
at ꝩollde
brœyskleicr man
ndomsens at D
auid fell i þa soc
sæm fyʀ
r rœdd
um ꝩit um at h
ann horaðe kono
Urias oc sꝩa skiott sæm h
ann hafðe i þæssa
soc fallit þa iðraðizt h
ann mioc mæð anð
ꝩar
po
m oc mæðr taru
m þægar h
ann ꝩar æin
n saman
staddrEn f
iri þꝩi at rægla laganna dœmði
þæn
na glœp liotan lost æf upp kœmi f
iri fol
kino
þa leitaðe D
auid þ
œiʀar at hygli at h
ann mætti hælldr þægia yfir oc sæ guð iðran
hans en folkit gengi dult loghbrota h
ans
oc tœki æigi h
ans glœp til dœma at þeim
þœtte þa minna f
iri at falla i glœpi oc logh
brot
æf þeir ꝩissi h
ans glœpEn mæðr þæs
saʀ
ri
list ꝩilldi D
auid lœyna glœp sinu
m at
þægar er h
ann ꝩissi at Bersabe ꝩar mæð get
naðe
kona Urieþa sæn
nde h
ann æpter Uria
m oc ꝩilldi sia ꝩið man
ndrapi oc ꝩilldi at h
ann sialfr
ætte lag ꝩið kono sinaoc ꝩæri hanu
m sia
getnaðr kendr en h
ann ꝩilldi bœta glœp hor
doms
sins i lœynd oc ꝩilldi alld
ri siðan ko
ma
nær kono hinsEn siðan er h
ann sa at þat
barst undan at Urias ꝩilldi lœyti æiga
ꝩið kono si
ðna þa leitaðe h
ann þ
œiʀar listar at
h
ann mætti lœyna glœp sinu
m firi mannu
m þo at h
ann aucaðe synd sina f
iri guði En siðan
Nathan p
roph
eta bar þæssa soc ahæn
ndr Dauidi
alla saman þa sꝩaraðe Dauid sꝩa sæm sialfr
dœmannde sec þꝩi at h
ann sꝩaraðe sꝩaSꝩa
er glœpr minn illr oc þungr at ec em
dauða soc firi ꝩærðr oc em ec ꝩæsall þæss at
ec gaf þꝩilic dœmi folki guðs þar sæm
hann skipaðe mic stiornar mann oc domara
iꝩir folk sitt oc ꝩil ec giarna hælldr þola
nu braðan dauða hælldr en sia glœpr
fylgi mer til hælꝩitisNu mæðr þꝩi
at ec gerði synndlig dœmi firi folki guðs
i glœpinum þa em ec nu buinn æptir ꝩilia drot
tins
mins at þola ræfsinginatil þœiʀar
ꝩiðr synar at æigi falli folkit i slican
glœpEn þa er sannændi oc rettꝩisi litu
iðran Dauids þa skutu þær at kꝩæðum
þæssa doms under miskunn þꝩiat Nathan
propheta sꝩaraðeGuð ser iðran þina oc
ꝩil hann æigi at þu takir dauða firi synd
þina en hann man hæfna þer mæð mund
angs hoꝩi
ræfsingar þæssa ꝩærks aðr
en þu dœꝩrNu skallt þu þat ꝩita at æigi
let guð sꝩa firi gefna þæssa synd Dauiði
at hann hæfndi æigi æpter rettendum þꝩi
at su ꝩar hin fyrsta hæfnd er Dauið toc
af guði at barn þat er hann hafðe getit mæð
Bærsabee þa ꝩar þat son oc ꝩar aꝩar friðr
oc ꝩilldi Dauid giarna at barnit hæf
ði
lif en guð ꝩilldi æigi unna hanum nytia
af þꝩi barni er hann hafðe sꝩa syndliga getið
Þo la Dauid siau daga fastande a iorðu
í uglæðis klæðum oc bað guð lifs þꝩi barni
en guð ꝩilldi æigi hœꝩra bœn hans oc do