hanum at ꝩæita en æinum
hværium aðrum ukunnum
þionosto
manniÐa gerðez sꝩa til æinn
hværn
dagh at Aman hofðingi ꝩar ko
minn
til konongs funndar oc þa er hann for heim
aptr þa bar ꝩægh hans þar i nannd sæm
Mardocheus satEn Mard
ocheus ꝩar a
hyggio
fullr um anauð þa er hann ꝩar i staddr
oc Israels folk alltþat sæm hærtækit ꝩar or
Israels landeEn firi sacar þæssaʀrar ahyggio
þa gaðe hann æigi at Aman for sꝩa næʀ hanum
oc stoð hann firi þꝩi æigi upp at luta hanumEn
Aman ꝩarð ꝩið þat sꝩa reiðr at æin utlænnzkr
þræll ꝩillde æigi luta hanumat hann let þæ
gar
reisa kross æinn haꝩan heima i garði
sinum er hann kom heim oc ætlaðe þar at fæsta
Mardocheum a þann crossHann let oc scra um
allt konongs rikit at hvæʀr maðr skylldi slican
rett gefa Israels folki sæm ꝩilldiSa ræna
þa er þat ꝩilldi en sa í anauð oc þrældom
taka er þat ꝩilldi en sa dræpa er þat ꝩilldi
En þa er Mardocheus ꝩarð ꝩaʀr ꝩið þæsse
tiðændeþa þrongði hann nauðsyn til meiri
dirfðar ꝩiðr drotningina oc kom hann til funn
dar
ꝩiðr hana oc fell til fota hænni oc sagðe
þæsse tiðænnde mæð miklum harmi hugar
Sæm drotninginn hœyrðe at allt þat folk ꝩar
firi dœmt er hon ꝩar af kominþa bað hon
ser til guðs mæðr allu hiarta Ðꝩi næst
gecc hon til konongs funndaʀ buin mæðr allu
hatiðlegho drotningar skruðe oc fell til fota
hanum litillatligaEn þa er drotningin ꝩar
þangat komin oc konongr sa at hon ꝩar þar komin
mæðr sꝩa mikit litillæte oc folnanda and
liti
þa skildi hann at hon hafðe sꝩa mykit stor
mæli
til hans funndar at hon þurfti at taka
dirfð af hans bliðu til framflutningar sinna
nauðsyniaOc toc hann i honnd hænni oc reisti
hana upp oc sætti hana i sæti hia ser mæð
bliðum orðum oc bað hana birta firi ser
skilꝩisligha alla þæssa atburðe um sitt œrœnn
di
Ester drotning gerðe sæm konongrinn bauð
oc synnde honum allan þænna at burð æpter þꝩi
sæm til hafðe gorz oc bað hann siðan skipa æptir
konongligri miskunn meiʀr hælldr en æptir hoflaus
ri
reiði AmansEn þa er konongrenn sa hof
lausa
yfir girnd oc drambsamliga reiði Amansþa
let hann fæsta sialꝩan Aman a þann cross er hann
hafðe aðr ætlat Mardocheum áoc bauð um
allt sitt riki at Israels folk skyllde bua i fullu
frælsi æptir þꝩi sæm sætning ꝩar heilagra
lagha Israels folksEn hann gaf allan rikdom
Mardocheo þann sæm Aman hafðe hafðan
aðrNu skalltu a slicu marca at guð ꝩil
mæð skylldu heimta hof oc sannsyni litil
læti
oc retlæti oc tryggleic af þeim sæm
hann hæfr til sœmdarfiri þꝩi at Ioseph fecc
sæm fyʀr sogðum ꝩer ageta sœmð oc miket
uphaf firir sinn tryggleik oc litillæti þar sæm
hann ꝩar mæð ꝩærðaurum kœꝩptr þræll til
ukunnra þioða oc hof guð hann siðan mæðr