mioc marger er æigi ma missa um at rœða
oc at
hugha leiða æf maðr skal mæð kon
ongom
eða aðrum rikis
mannum staddr ꝩæra oc
þar sœmðar
maðr heita þat er
þriꝩallt atkꝩæðe er naliga er þo sæm
allt se æitt raunar er maðr þarf ꝩand
ligha
at getaÞat er monꝩit oc siðgœðe oc
hoꝩæskaEn þat er hoꝩæska at ꝩæra bliðr oc
letlatr oc þionosto
fullr oc fagryrðr kunna at
ꝩæra goðr felaghe i samsæti oc i ꝩiðrrœðu ꝩiðr
aðra mænnkunna a þꝩi goða skil
ning æf maðr
talar ꝩið konor hvart sæm ero ungar eða
meiʀr alldri orpnar rikar eða noccot urikari
at þau orð kunni hann til þæiʀa at mæla er þæiʀa
tigunnd hœfi oc þeim sami ꝩæl at hœyra
oc manni sami ꝩæl at mælaSꝩa oc æf
maðr talar ꝩiðr karlmann hꝩart sæm ero un
ger
eða gamlir rikir eða urikir þa hœꝩir
oc ꝩæl at kunna hœfiliga orðum at skipa hvær
orð er hværium þæiʀa samir at þiggiaEn æf
þat skal gaman yrðe heita þa gegnir þat at þau
se hvartꝩæggia fogr oc sœmilighþat er oc
hoꝩæska at hann kunni grein orða sinna hvar
hann skal marghfallda eða hvar hann skal æinfall
da
til þæiʀa manna er hann mælir eða hværsu hann
skal haga klæðum sinum bæðe at lit oc aðrum
lutum sꝩa oc ner maðr þarf at standa eða sitia
eða ner retr stannda eða ner akneþat er oc
hoꝩ
æska at kunna ꝩita ner er hann þarf hændr
sinar niðr firir sec at racna lata oc kyʀrar
hafa eða ner er hann ma sinar hænndr rœra til
æinar hvæʀʀar þionosto annat
hvart
sialfum ser eða aðrum at ꝩæita eða hvært
hann skal andliti sinu snua oc briosti eða hvær
su
hann skal snua baki eða hærðumSꝩa oc at
kunna goða skilning a þꝩi ner hann ma skikkiu
sina i frælsi bæra eða hott eða kꝩæif æf hann
hæfir eða ner hann skal þarnazkSꝩa oc er hann
sitr yfir borðe ner hann þarf augum at leiða firi
hoꝩæsku sacar rikra manna matar
nœyzlu
eða ner hann ma sins matar eða dryckiar ꝩæl
nœyta sꝩa at þat þyckki ꝩæl bæra oc ꝩiðr kœmi
liga
Ðat er oc hoꝩæska at hallda sec fra
spotti allu oc haðungar gabbi oc kunna ꝩæl
at skilia hvat þorpara skapr er oc flyia hann allan
ꝩanndlighaEn þat er sið
gœðe at gœraz sam
þycr
aðrum monnum oc æigi æinlyndr hœfi
latr
í allu gefna
geði sinoGang
pruðr
æf hann gengr geta ꝩæl lima sinna hvært sæm
hann gengr at hvæʀr þæiʀa fari rettr ꝩæl oc þo
æpter sinni natturuþat er oc siðgœði æf
maðr gengr i kaupstaðum milli ukunnra
manna at ꝩæra falatr oc æigi marghyrðr
flyia gio oc alla he
gomlega dryckiuRæfsa
oc stulðe oc allar aðrar heimsligar uspæcter
Þat er oc siðgœði at sea ꝩæl ꝩið munnæiðum
eða bolbœnum eða gauðriꝩi oc allu aðru
tungu skœðeSꝩa sia oc ꝩið þꝩi at ꝩæra orð
ꝩarps maðr firi heimska mænn oc orað
ꝩannda
en ænn siðr ꝩæita þeim fylgð til sinnar folsko