þæir ꝩærða sumir crafðer til at styra langskipom
i hær uti mæð konongi en sumir ꝩærða gorfir i sænn
de
farar
lannda a millum til utlænzcra kononga eða
annaʀra hofðingiaSumir ꝩærða oc sænðer
lannda mæðal i kaupfarar mæð fe konongs eða mæð
skipum hansNu ero þeir skyllder þæssaʀra
luta oc sꝩa allra annaʀra þæiʀa sæm konongs nauð
syn
iar
bæra tilNu hæfi ec sagt þer fra noccorum
sꝩa kon
ongs þionosto
monnum oc mat þu ætla mæð
þer hværir þer þycki licazter af þeim eʀ nu
ero up talðer at ꝩita allmykit af hoꝩæsko
eða þeim siðum er i konongs hirð skyllde ꝩæra
at retto oc ero þo aller þæsser konongs mænn oc
mattu af slicu marca at æigi ma hvæʀ maðr
ꝩita þægar alla kononglega siðu eða tighn er
hann ser konong eða hans mænnfiri þꝩi at sa maðr
skal bæðe ꝩæra siðnæmr oc þo ꝩitr er hann
er æina tolf manaðe i konongs hirð oc ꝩæri hann
hværn dag innan hirðan mæð konongier hann
skal þo ꝩæra ꝩæl siðaðr u hoꝩæskr á tolf
mana fræstiNu skalltu þat ꝩita til sannz
at þeir ero fleiri mæð konongi er ero mykinn
lut æfi sinnaʀ oc eigu cost hværn dag at
sia goða siðuoc ꝩærða þo alldri hvarki ꝩæl
siðaðer ne kurteisirSunʀ
Ef sꝩa er mæð ꝩæxti at noccorer siðer
eru sꝩa tornæmer i konongs hirð at bæðe
þarf ꝩið næmleic oc langa at hygli þa er
þat ꝩist at þæsser mænn er nu hafi þer um rœtt
mægo æigi ꝩæra mioc ꝩisir af hvat
hoꝩæska er eða goðer siðer
i konongs husi þo at þæsser se konongs
mænn
mæð þꝩi at þeir coma
sialldan at æins i þau konongs hærbærge er hællzt
munu ꝩæra goðer siðer í hafðerEn þa
ero ænn þæiʀr luter er mic forꝩitnar um þæssa
ʀra
manna þionosto er nu rœddur þer næstum
umHꝩat snuð sia þeir mænn ser i konongs þionosto
er bæðe æigu yfrit fe oc kyn at skyllda sec
til konongs þionosto mæð huscarls
nafni æinu
samanhvi hafa þæir æigi þær nafnbœtr
at heita hirðmænn eða ælligar ꝩela heima
um sina costesæm aðrer bœnndr gœra
Faðeʀ Ðæssa þycki mer
æigi froðlegazt spurt ꝩæra af þinni
hænnde en þo mæð þꝩi at þu þyckiz æigi
yfrit froðr um þat ꝩæra þa calla ec bætra
spurt en oꝩis ꝩæra oc þarf firi þꝩi at annd
sꝩara
at spurt erEn þar ganga marger
luter til sæm fyʀr ꝩar sagt at mænn ꝩilia
ꝩæra konongs mænn hælldr en heita kotkarlaʀ
at æins at nafniNu er þætta fyrst til
andsꝩara at konongrenn á allt rikitoc sꝩa allt
folkit er í er rikinu oc eru aller þeir
mænn er i hans riki eru skyllder honum til
þionosto þægar hans nauðsyniar krefia
Oc a konongr kost at krefia hværn bonda er ho
num
syniz til ꝩæra fallinn annat
tꝩæggia
i sænndi faraʀ til utlænnzcra hofðingia æf
noccorir ero til fœrir firi monꝩitz sakir