ero i þionostoOc þeir er ageter ero i þionosto
þa skil þa ænn mikit um siðueða atfærðer oc
er þꝩi ꝩæʀr at optazt ꝩærða þeir færi er
ꝩarðꝩæita hina bæzto siðu hælldr en hiner
er mæðal siðar
mænn ero eða ꝩarla sꝩa
Nu ꝩæit ec æigi hvara siðu er þec forꝩitnar
þæiʀa er bæzter siðar mænn ero eða hina er
fleiri ꝩærða samanSunr
þat munnde mer ꝩæl gegnaoc hværium
þeim er forꝩitnaz ꝩil ukunna luti hvart
sæm þat er um siðar
nam eða annan froðleik
at hvæʀr næmi þat er bæzt ꝩæri oc nytsam
legazt
þꝩi at þeir ero færi meistaraʀner er þat kunni
at kenna oc allt er þat oc tornæmara en hitt
er fanytt er eða mæð allu ængu nytNu
mæð þꝩi at ec hœyri þat a t a hvaro tꝩæggia
man grein ꝩæra aþionosto manna oc sꝩa a siðum
í hirð konongs þa ꝩil ec nu þærs biðia at þer gerit
mer kunna alla þa skipan er þar er oc skyrit
firir mer hvær grein a þionosto er eða hvat
hvæʀri þionosto fylghirSꝩa oc um siðu
hværir þeir eru er yðr synaz goðer oc ꝩist
nauðsynligir at næma þeim er konongi ꝩil mæð sœmð
þiona eða sꝩa oc hværir ꝩist ero ꝩiðrsiannde
oc hamnannde æf maðr ꝩil siðar
samr ꝩæra
oc leita ec þꝩi sꝩa ꝩanndliga æptir þæssaʀri rœðu
at ec hæfi seet margha þa mænn koma or
konongs forunœyti er ec hæfi gorla athugt þæiʀa
siðum oc hafa mer synnz þeir flæster aller þꝩi
nær kurteisir eða ꝩarla sꝩa sæm hinir er alldri
komo til hirðarNu ꝩæit ec æigi hvart
er hælldr er at ec kann ænga skyn á hvat
kurteisi ereða er sꝩa sæm mer hæfir synnz
Faðer Ef þer ꝩærðr þæss
auðit at koma til hirðar þa þarftu
þat at ꝩarazc er þa hænnder er siðlausir koma
til hirðar oc hoꝩæskulauser koma fra hirð
ef þu ꝩilt bæðe heita siðgoðr oc hoꝩæskr
En mæð þꝩi at þu hæfir æpter leitað hvæʀ
grein á er þionostom eða siðum i konongs hirð
þa skal þat nu skyra firi þer oc sꝩa hvat þeim ꝩælldr
er uhaꝩæskir koma þaðan oc illa siðaðer
Ðꝩi er lict æf skynlauss maðr fæʀ til hirðar
sæm ufroðr .ᛘ. fari til Iorsala eða skilningar
laus komi i skola goðanæf ufrodr maðr fæʀr
til Iorsala þa truir hann sialfr at hann se froðr oc
sægir ífra sinni færð oc þat flæst er froðum manni
þycki ænskis ꝩært nema gabs oc haðs
Sꝩa gerir oc hinn skilningar lausi æf hann kœmr
fra skola þa hygz hann þægar ꝩæra goðr klærcr
oc ꝩærðr fæginn oc gœrir af miket spott æf
hann finnr þann eʀ æcki kann mæð olluEn æf
hann finnr noccorn þann er klærcr er þa ꝩæit hann
sialfr æckiSꝩa ꝩærðr oc æf usnotrer
mænn koma til konongs hirðarþa sœkia þeir þæ
gar
sina maka oc næma þat af þeim er þeim er
auðnæmazt oc hann ꝩar aðr orðenn mæst askynia
en þat er ækki nema skamsyni oc heimska
En æf hann kœmr fra hirð þa ꝩærðr hann slica kur
teisi
oc siðu a syna aðrum sæm hann nam þar