munnde þo þæss þurfa sæm hvæʀr annaʀra
at fylgia ꝩæl allu þꝩi er maðr ꝩærðr goðs
askyniaeru oc ꝩænne þeir til er hugleiða
en hinir er glœma en hværia gefu oc auðnu
sæm ec bær til at fylghia þa fyser mec þo
at næma mæðan þærs er costrNu mæð
þꝩi at þeir lutir ero ænn i hug mer er mec fy
ser
at spyria þa ꝩil ec fyʀri lœyfis biðia til
rœðu en ec byri þa luti er mec forꝩitnar
en siðan ꝩænta anndsꝩara er ec hæfi mina rœðo flutta
Faðer þat er
næst rœddum ꝩið um kaupmanna lif eða
atfærðer þa ætla ec at ꝩit minntumz þæiʀa
luta flæstra er þar ꝩar mæst nauðsyn um at
rœða oc þærs ꝩænti ec at sa maðr man æi
gi
illa heitinn í atfærð sinni er þat ꝩarðꝩæiter
ꝩæl í alla staðe er þa ꝩar rœttEn æf þec
forꝩitnar oc fyser ænn noccot framaʀr þar
um at spyria þa ꝩil ec bliðliga sꝩara æf ec kann
Oc þo at þu ꝩilir byria aðra rœðoþa ꝩil ec
giarna sꝩara æf ec hæfi froðleic til oc skall
þu
í lœyfi spyria slics er þec fyser en slict
ꝩærðe til anndsꝩara af minni hænnde sæm
guð gefr æfni tilSunʀ
þa rœðu er næst heyrða ec yðr sægia
um kaup
manna iðrott þa ꝩar hon
mæð glœggara froðleic fram flutt i sꝩorum
en í spurning oc ꝩil ec nu lata þa rœðo hvilaz
Nu mæð þꝩi at ec ætla þæiʀar iðrottar at freista
mæð yðru lœyfi þa kann þat at ꝩæra at mioc
langt ꝩærðe millum occoarra funnda en æf ec
em yðr fiaʀʀi þa er ængi ꝩan at ec æigi
cost yðars raðs at leita þo at ec ꝩillda ef hugr
girniz noccors annars raðs oc iðrottar en
ꝩæra kaupmaðrEn þo at ꝩið finnimc heilir
at guðs ꝩilia þa syniz mer þo ꝩæl raðet at
ec spyri þæiʀa luta er forꝩitni min beiðezc
mæðan ec a ꝩisan cost til orlausnarEn
firi þꝩi er allra skylldazt at næma ukunna
luti mæðan er þærs er costr at æigi er ꝩist
hvart þa er costr at spyria er ꝩist þœtte nauð
syn
at forꝩitnazNu æf sꝩa kann at bærazt
at mer ꝩærðr kunnegr kaupmanna siðr eða okunn
ra
lannda heimanfor oc fyser mec til konongs at
fara oc sea þar meira ageti i siðum en i kaup
farum
sa ec þa ꝩillda ec giarna heima næma
af yðr þa siðu sæm í konongs forunœyti ꝩæri
nytsamlegaztir at kunna þo at æigi se ꝩist
at ec þurfa þar til at tacaNu æf yðr syniz
æigi slic forꝩitni þarflausa þa ꝩillda ec
at þer gerðet mec froðan af þeim siðum er
nu hæfi ec um rœttFaðer
Eigi ma þat þarflausu kalla at forꝩitnaz
þa siðu er mæð konongi er oc hafa þarf
firi þꝩi at þar er upphaf allra goðra siða
oc kurteisiæf æptir þꝩi fæʀr sæm skyllde oc
fornt er upphaf tilEn þo er ꝩarla sæm
æinfalldr se siðr mæð kon
ongi þꝩi at þar ero
margfalldar þionostor oc æmbætti oc ero
þeir flæstir allir í minni siðar
gezlo er minni