þeſſar ꝼraſagner at taka oꝛ ſkallꝺſkapnum ꝼoꝛnar kenningar þær er hoꝼut ſkaallꝺín
haꝼa ſier lika láátið enn æigi ſkulu kriſtner menn trua a heiðín guð ok æigi a ſannínꝺí þeſſa
ſagna annan veg enn sua ſem her ꝼínnz i upp haꝼí bokar er ſagt er ꝼra atburðum þeim
er mannꝼolkit villtiz ꝼra rettrí tru Ok þa næſt ꝼra tẏrkium hvernveg aſia menn þeir er
æſer eru kallaðer ꝼǫlſuðu ꝼra ſagner ꝼra þeim tiðínꝺum er gioꝛðuz i troiu til þeſſ at lanꝺꝼolkit
ſkẏllꝺi trua þa guð vera aꝼ ollu̅ her h̅s Sa ſalr en̅ aꝼ ollum her hans Sa enn
Priamuſ konungr i troio var hoꝼðingi ẏꝼer ollum her tẏrkia ok hans ſẏner voro tignazter
agiætí er æser kolluðu bꝛimíſ ſal eða bioꝛſal þat var holl priamus konungſ enn þat er
þeir gioꝛa langa ꝼra ſogn aꝼ ragna rǫkk þat er troio manna oꝛrosta þar sua ſagt at ꜹkuþoꝛr
egnꝺi uxa hoꝼði ok ꝺꝛo at boꝛði miðgarz orm enn oꝛmrenn hialp sua liꝼínu
at hann ſǫktíz i haꝼit epter þeim ꝺæmum er þetta ſagt er ektoꝛ ꝺrap volocronte agiætan
kappa at aſianꝺa enum mikkla akille ok tæẏgði hann sua at ser með hoꝼði en ꝺꝛeꝼna þeſſ
er þeir ioꝼnuðu til uxanſ þeſſ er aku þoꝛr bꝛaut hoꝼuðit enn er akillaſ var ꝺreginn
i þetta uꝼæri með ſínu kappí þa var honum ſu æín liꝼſ hialpín at ꝼlẏia unꝺan banvænu
hǫggí ektoꝛíſ ok þo ſꜳ Sua er ok ſagt at ektoꝛ ſotti sua akaꝼlega oꝛroſtuna ok sua
mikkler voro oꝼrhugar hans at hann ſa Akilles at eingi lutr var ſterkr at ſtanꝺaz męttí
ꝼyrir honum enn er hann miſti akillíſ ok hann var ꝼlẏiðꝛ þa ſevaði hann reíðína sua at hann ꝺꝛap þann
kappa er roꝺuus het Sua ſogðu æser at þa ꜹku þo miſtí oꝛmſínſ þa ꝺꝛap hann ẏmí
iotun en við ragna rǫkk kom miðgarðz oꝛmr vaveiꝼlega ok bleſ a hann æitrí ok hio hann
til bana en æigi nentu æser at ſegia sua at ǫku þo heꝼði sua latiz at æinn ſtigí ẏꝼer æínn
hann þoat sua heꝼði verit en mei hrǫpuðu þeir ꝼraſognínní enn ſatt var er þeir ſogðu að
miðgarðz oꝛmr ꝼengí þar bana en þat ꝼærðu þeir til þoat akilleſ bærí banoꝛð aꝼ
ektoꝛe þa la hann ꝺauðꝛ á ſama velli aꝼ þeim ſokum þat gerðu þeiꝛ alexanꝺer þann
Alexanꝺer kalla ęser ala þat ſegia þeiꝛ at hann heꝼnꝺi bꝛoðuʀ ſinſ ok hann liꝼðí þa er
ll guðin voro ꝺauð ok ſloknaðꝛ uáʀ ellꝺꝛín ſa er bꝛenꝺꝛ var aſgarðꝛ ok allaʀ eígner guðanna
en pirrus honum ioꝼnuðu þeiꝛ til ꝼenriſ úlꝼs hann ꝺꝛap oðin en pirruſ mátti uárgꝛ heíta
at þeiꝛa trú því at eigi þẏrmði hann gꝛiða ſtoðunum er hann ꝺꝛap konunginn i hoꝼinu ꝼyrir ſtalla
þoꝛſ þat kalla þeir ſurta loga er troia brann enn moði ok magní ſẏner aku þoꝛſ komu
at kreꝼia lanꝺa ala eða viðar hann er eneaſ hann kom brott aꝼ troío ok uann ſiðan ſtoꝛverk
Sua er ok ſagt at ſẏner ektoꝛiſ komu til ꝼrigia lanꝺz ok ſettuz ſialꝼer i þat riki enn
raku brott elenum Nu ſkal lꜳta hæẏra ꝺæmí til hvernveg raku brott elenu̅
hoꝼuð ſkallꝺín haꝼa lꜳtið ser lika at ẏrkia epter þeſſum heitum ok kenningum