Temeſis ſlitr i ſunꝺꝛ æítt oꝛð
⁊ ſetr an
̅an part ſe
̅ h
͛. Ekl vara ogn a ſtiklar oblið
ſtǫðu
̅ ſiðan. Anatropa e
͛ um ſnuín oꝛða ſkipan ſe
̅ ſighv
.q
. het þ
̅ er aller ætla aðꝛ
ſk
̅ við því rꜳða. har
͛ m
͛ en ek hæẏrí hot ſkiollꝺungi motí. h
̅ ſetr þeſſ
ꝼ
ͥ ſetning
moti ept
͛ þ
̅ ꝼall er hon ſk
̅ ꝼ
ͥ ſtanꝺa. Parenteſiſ er meðal ſett maalſgrein ſkipt ſení
ſem eína q
. Einſ ma oꝛð
⁊ bæn
͛ allz kioſanꝺa hinſ lioſa m
ſa er getr
goða guðſ þꝛen
̅íng m
͛ ken
̅a h
͛ er an
̅at mal milli ſett
⁊ t
ͥ leiðar en ſiðan lẏk
tað
hinu ꝼẏrra mali. þeſſi ꝼigura e
͛ iaꝼnan ſett i þ
̅m hætti e
͛ v
͛ kollu
̅ ſtællt
ę. alag
͛
hꜳtt
Allegoꝛia er tropr ſa er an
̅at m
͛k
͛ en m
̅lt e
͛ ſem ſvein
̅ q
. þar kemr langſ að
lǫ
̅gum linꝺ vanði mik ſtrinꝺar leika læẏni ſika lævi a t
ͥ ſęvar. þ
̅ ſk
̅ s
ᷓ ſkilia at h
̅ lẏkt
ͬ s
ᷓ þi eꝼní er h
̅ villꝺi i kvęðínu haꝼa ſem ain kemr t
ͥ ſęv
ͬ. þ
̅ er ueigin. liking
milli aren
̅ar
⁊ kvęðiſſinſ allegoꝛia heꝼ
͛ .vij. kẏnq
ͥſler. Ironia
̅. antiꝼ
ᷓſim karientiſ
moſ.
enigma
̅. paranomia
̅ Sarcaſmoſ. Antíſmoſ. Ironia
̅ gioꝛ
͛ gagnſta
gt mál
þ
̅ er hon vill m
͛kia ſem i kuga ꝺ
apu. Megín reꝺꝺ
͛ro m
̅n v
ͥ kuga meiri er tu hv
͛iu
̅ þ
̅ra. h
͛ er uæiginlig ꝼram
̅ ꝼæríng
⁊ liking þ
̅t loꝼ er m
háði ſett. þeſſi ꝼig
᷑a e
͛ opt
ſett i ſkaalꝺſkap. Antiꝼ
ᷓſiſ er s
ᷓ ſem ironía í einu oꝛðí. þ
̅t hon ꝺꝛegr naꝼn aꝼ gagn
ſtaðligu
̅ lut ſem ſuein
̅ q
. hleſ ꝺættr a við bleſu. h
͛ er ſioꝛ kallaðꝛ hler. þ
̅t h
̅ hlẏr al
lra
min
̅iz. Enígma er mẏrkt ſen um læẏnꝺa lik
̅g lẏtan
̅a ſe
̅ h
͛ ę. q
. ꝼara ek ſa ꝼollꝺ
ͬ mollꝺbua a ſat naðꝛ a na. þeſſkon
ͬ ꝼig
᷑u kollu
̅ v
͛ gatu
⁊ er hon iaꝼnan ſett i ſkallꝺ
ſkap.
karientiſmoſ er þ
̅ eꝼ uꝼǫgr noꝼn takaz g
ᷓnlega ſe
̅ egill q
. Valſ heꝼi ek vaꝼur
helſiſ valꝼallz en
̅ ek kalla. blautr em ek b
͛giſ ꝼotar b
͛r en
̅ hluſt er þoꝛrin. Paranom
ía
er oꝛðzqoꝛ. ſa er vel þikk
͛ ſama hl
̅m
⁊ tíma ſe
̅ h
͛. Era hlumſ vant ſogðu reꝼar ꝺ
ͦ
gu
hoꝛpu a iſi. þ
̅ er m
̅lt t
ͥ þ
̅ra m
ͣ er lata ſtoꝛliga en
̅ megu litið. þar er ꝼram
̅ ꝼæríng
⁊ uæiginlig lik
̅g millí man
̅z
⁊ hoꝛpu. Sarcaſmuſ er hatrſ ꝼull
⁊ uvinulig ſpot
tan
ſem h
͛er. að ko
̅ ganganꝺí þar e
͛ ioꝼ
ᷓr bǫꝛðuz hellt h
̅ upp hoꝼði h
͛ er þ
͛ ſkattr
ſulltan. Sarcaſmoſ gioꝛ
͛ an
̅at ẏꝼ
͛ bragð malſ en
̅ i m
͛kíng. Atiſmoſ ma allt mal
heita þ
̅ er þ
͛mlaz alþẏðu oꝛðtakí
⁊ er ſkrẏtt hirðligri mꜳlſnillꝺ ſem egill quað
þat er urett er oꝛp
̅ heꝼ
͛ a ma ſkeið moꝛgu gagní. h
̅ kallar þi likt ſem a ſę ſe kaſtat
ꝼenu er h
̅ laun
ͬ æi m
goðvilia vinu
̅ ſinu
̅. þ
̅ er ꝼram
̅ ꝼering
⁊ oeiginlig liking
milli manz
⁊ ſioꝼar. Omazeuſiſ e
͛ auð ſẏning æinſ lutar
⁊ umlik
̅g an
̅arſ lutar
þeſſ er mei e
͛ kun
̅nigr. hon heꝼ
͛ .iii
j. kẏnq
ͥ">viſler. Icon parabola. paraꝺigma. Icon
er ſamiaꝼnan tveggia p
̲ſona
ę þ
̅ra t
ͥ ꝼella ſe
̅ ſnoꝛri q
. herꝼanga bauð h
ͥngí hiall
ꝺꝛ
einſkopuðꝛ gallꝺꝛa gautr hvattí þo þ
raut
ͬ þan
̅ ⁊ hillꝺitan
̅ar oꝼ lengí vellꝺꝛ