er hann giorði manninn ok gaꝼ honum onꝺ þa er liꝼa ſkal ok allꝺꝛi tẏnaz þott likamr ꝼu
ní
til mollꝺar eða brenni at ǫſku ok ſkulo aller men liꝼa þeir er rett eru ſiðaðer ok vera
með honum ſialꝼum þar ſem heiter gimle eða vingolꝼ en vaanꝺer menn ꝼara til heliar
ok þaðan i niꝼlhel þat er niðꝛ i hinn niunꝺa hæim þa mælti Gangleri hvat haꝼðiz hann
aðꝛ að enn himinn ok ioꝛð væri gioꝛr þa ſarar haar þa var hann með hrimþuſſum Gangleri
mælti hvat var upphaꝼ eða hverſu hoꝼz eða hvat var aðꝛ har ſarar Sva ſem ſeger i vǫlu ſpa
Ar var allꝺa þat er ekki var varat ſanꝺꝛ ne ſiar ne ſvalar unnir ioꝛð ꝼannz ęꝼa ne
upp himinn gap var ginnunga enn graſ ekki þa mælti Iaꝼnhaar Fẏ var þat moꝛgum
ollꝺum enn ioꝛð værí ſkoput er niꝼlhæimr var gioꝛr ok i honum miðium liggꝛ bꝛunnr ſa er
hvergelmer heiter ok þaðan aꝼ ꝼalla þær aar er sua heita Svol Gunnþra Fioꝛm ꝼimbul
þul
Sliðꝛ ok hrið Sẏlgr ok ẏlgr Viꝺ Leiptr Giǫll er næſt helgrinꝺum þa mælti þriði
Fẏrſt var þo ſa hæimr i ſuðꝛ haalꝼu er muſpell heiter hann er lioſſ ok heitr loganꝺi
er hann ok brenanꝺi ok uꝼæ þeim er þar eru utlenꝺer ok æigi eigu þar oðul Sa er ſurtr
neꝼnꝺꝛ er þar ſitr a lanꝺz enꝺa til lanꝺvarnar hann heꝼer loganꝺa ſverð ok i enꝺa verallꝺar
mun hann ꝼara ok heria ok ſigra ǫll guðín ok brenna allan hæím með ellꝺi Sua ſeger í
vǫlu ſpa Surtr ꝼerr ſunnan með ſviga læuí ſkinn aꝼ ſverði ſol valtíva griotbioꝛg
gnata en giꝼr rata troða haler helveg enn himinn kloꝼnar Gangleri mælti hverſu ſkipa
ðiz
aaðꝛ enn ætternar ẏrði eða aukaðiz mannꝼolkit þa mælti har Ar þær er kallaðar
eru eli vagar þa er þær voro ſua langt komnar ꝼra uppſprettum at æit kvika ſu er
þeim ꝼẏlgði harðnaði ſua ſem ſinꝺ þat er ꝼerr oꝛ ellꝺinum þa varð þat iſſ ok þa er ſa
iſſ gaꝼ ſtaðar ok rann æigi þa helði ẏꝼer þannig ur þat er aꝼ ſtoð æitrinu ok ꝼrauſ að
hrimí ok iok hvert hrimið ẏꝼer annat allt i ginnunga gap þa mælti Iaꝼn haar Ginnun
ga gap
þat er viſſi til noꝛðꝛættar ꝼẏllꝺiz með þunga ok hǫꝼugleik iſſ ok hrímſ ok inn
i ꝼra ur ok guſtr enn hinn ſẏðꝛi lutr ginnunga gapſ lettíz motí gneiſtum ok ſium þeim er
ꝼlugu oꝛ muſpellz hæimí þa mælti þriði Sua ſem kallt ſtoð aꝼ niꝼlheimí ok aller luter
grimmer ſua var allt þat er viſſu namunꝺa muſpelli hæitt ok lioſt enn ginnunga gap
var ſua líett ſem lopt vinꝺlauſt Ok þa er mættí hriminu blær hítanſ ſua at brað
naði
ok ꝺꝛaup ok aꝼ þeim kviku ꝺꝛopum kviknaði með kraptí þeſſ er til ſenꝺí hitann
ok varð mannz likínꝺí ok er ſa neꝼnꝺꝛ ẏmer enn hrimþuſſar kalla hann aurgelmí ok eru
þaðan komnar ætter hrímþuſſa sua ſem ſeger i vǫlu ſpa hinni ſkǫmmu eru vǫlur allar
ꝼra viðolꝼi vitkar aller ꝼra vilmeiði enn ſeiðberenꝺr ꝼra ſvarthoꝼða iotnar aller ꝼra ẏmí komner
enn her ſeger sua vaꝼþꝛuðner iotunn Hvaðan aurgelmer kom með iotna ſonum ꝼẏrſt enn ꝼroðí