On this page...
- Ólhv, TGT §13.14 ‘Cacosintheton er lastafu ...’30-1
- Ólhv, TGT §13.15 ‘Amphibólógía er efanleik ...’1-3
- Ólhv Frag 3III ‘Hermenn gôtum hinnig ...’2-2
- Ólhv, TGT §13.16 ‘Stundum verðr þessi fígú ...’4-6
- Anon (TGT) 15III ‘Þat's óslœgjum eigi ...’4-5
- Ólhv, TGT §13.17 ‘Stundum verðr þessi fígú ...’6-9
- Ólsv Love 3III ‘Kœnn njóti vel vænnar ...’7-8
- Ólhv, TGT §13.18 ‘At slíkum hætti er víða ...’9-11
- HSt Frag 2III ‘Holmleggjar viðr hilmir ...’10-11
- Ólhv, TGT §13.19 ‘Alleotheta er þat, ef sk ...’11-12
- Ólhv, TGT §13.20 ‘Þessar fígúrur flestar f ...’12-13
- Ólhv, TGT §14.1 ‘Metaplasmus er framskapa ...’13-14
- Ólhv, TGT §14.3 ‘Próthesis er viðrlagning ...’14-18
- Ólhv, TGT §14.2 ‘Hann hefir xiiii. kynkví ...’14-14
- Egill Frag 1III ‘Vrǫngu, varrar Gungnis ...’15-16
- Anon (TGT) 16III ‘Út réð Ingolfr leita ...’17-17
- Ólhv, TGT §14.4 ‘Auferesis gagnstaðlig pr ...’18-21
- Ólhv, TGT §14.5 ‘Sincópa tekr í brott sta ...’21-24
- Bragi Frag 4III ‘Þars sem lofðar líta ...’22-23
- Ólhv, TGT §14.6 ‘Epenthesis er gagnstaðli ...’24-27
- KormǪ Lv 65III ‘Þvít málvinu minnar ...’25-26
- Ólhv, TGT §14.7 ‘Paragóge leggr við einn ...’27-29
- Arn Hryn 1II ‘Kljúfa létk í kaupfǫr dúfu ...’27-28
- Ólhv, TGT §14.8 ‘Apocópe er gagnstaðlig þ ...’29-31
- Anon (TGT) 10III [1-1] ‘Því hefk heitit mey mætri, ...’30-30
- Ólhv, TGT §14.10 ‘Eptasis er gagnstaðlig s ...’31-2
- Ólhv, TGT §14.9 ‘Sistola gerir langa sams ...’31-31
- Anon (TGT) 2III [2-2] ‘blóðs vindára róðri. ...’31-31
- Texts
- Málfrœðiritgerðirnar83-119
- The Third Grammatical Treatise94-111
Alternative images
© Den Arnamagnæanske Samling
ſǫgnunu̅ i þriðia víſu oꝛðí. Amphibología er eꝼanligreikr ſagnaren̅ ar ⁊ v͛ ðꝛ þ̅ a mͬ
gar
leið͛ ſtunꝺu̅ u̅ rægilig ꝼǫll ſem h͛ . h͛ m̅ n gatu̅ hin̅ ig hugſtin̅ an gram vin̅ a.
her er eꝼanligt hvͬ t herm̅ n vin̅ a k̅ g ę k̅ gr h͛ m̅ n ⁊ ſkipt͛ þi ſamanhlaðn̅ g oꝛðan̅ a
Stunꝺum v͛ ðꝛ þeſſi ꝼigura um ſunꝺꝛ tekn̅ g oꝛðan̅ a ſem h͛ . þat er uſſǫꝛgu̅ æigí
allꝺꝛbot k̅ gſ ſkallꝺí. h͛ ſkipt͛ þ̅ malínu hvͬ t æͥ e͛ ſkipað tͥ þess mꜳlſ er ꝼͥ ꝼ͛ r ę hæẏr͛
þ̅ þ̅ m oꝛðu̅ er ept͛ koma. Stunꝺu̅ v͛ ðꝛ ſia ꝼig᷑ a sva at æítt oꝛð heꝼ͛ ꝼleiri m͛ kingͬ ſem
q. olaꝼr. ken̅ nioti vel ven̅ ar vinr min̅ konu ſin̅ ar víſt er að ꝺapr aꝼ ꝺroſar ꝺꝛengr
⁊ æͥ lengí. her er uviſt um þeſſa ſǫgn æigí. hvart þ̅ er viðꝛoꝛð uæiginligt ę. oꝛð eí
gínlígt.
at ſlikum hættí er viða ſett i ſkallꝺſkap. þ̅ oꝛð er ẏmſar heꝼer m͛ kingͬ ⁊ ꝼol
gið
sva mꜳlit ſem q̅ . holmleggiar viðꝛ hilmír hring ſkǫglar mik þǫg
lan.
her kallar h̅ ꝺv͛ g lít ⁊ sᷓ ꝼegrð konun̅ ar. Alleothera er þ̅ eꝼ ſkipt er tǫlum ę ꝼǫllu̅
ę. kẏniu̅ ſem ꝼẏ er ritað i ſoloec. þeſſar ꝼigurur ꝼleſtar ꝼẏlgia meí ſoloec. en̅ b̅ b̅ .
þ̅ t þær v͛ ða mei i mꜳlí en̅ i æin̅ í ſogn. Metaplaſm᷒ er ꝼᷓ ſkaparí nokkuar rettrar
ræðu i aðꝛa mýnꝺ ꝼͥ nauzẏnia ſak͛ ę ꝼegrðar. h̅ heꝼ͛ kẏnquíſler. p̲ theſiſ er vͥ lagn̅ g
ſtaꝼſę. ſamſtǫꝼu i upphaꝼí oꝛðz ſem egill q. Vrongo varar gungniſ varar lungſ oꝼ
ſtungin̅ . her er vͥ lagt v i þeſſu naꝼní vrǫngu tͥ þeſſ at rett͛ ſe ſtuðlar i ꝺꝛottq̅ ðu̅ hættí
um viðꝛlagn̅ g ſamſtǫꝼu v͛ ðꝛ p̲ theníſ ſem h͛ . ut reð íngolꝼr leíta ǫngreiꝼr m oleiꝼí.
her er ſamſtaꝼa logð vͥ þ̅ ta naꝼn leiꝼr ⁊ lengt naꝼnið ꝼͥ atburðar ſak͛ haræẏſti h̅ s Au
ꝼereſiſ
er gagnſtaðlig p̲ theſi. hon tekr aꝼ ſtaꝼ ę ſamſtǫꝼu i upphaꝼí oꝛðz ſe̅ at v ſe aꝼ
tek̅ i þeſſu naꝼní ⁊ moꝛgu̅ ǫðꝛu̅ ⁊ þ̅ hẏggiu̅ v͛ ꝼoꝛnt mꜳl v͛ a en nu e͛ þ̅ kallat vínꝺan
ꝺin
ꝼoꝛna i ſkꜳllꝺſk̅ . þ̅ t þ̅ er nu ekki haꝼt i noꝛænu mali. Síncopa tekr a braut ſtaꝼ
ę ſamſtǫꝼu oꝛ miðiu oꝛði ſem q. bragí gamlí. þarſ er loꝼðar lita lung vavaðar gung
níſ.
h͛ er æín ſamſtaꝼa gioꝛr aꝼ tvei̅ ⁊ tekin̅ oꝛ e raꝺꝺarſt. ⁊ ſett sᷓ þarſ ꝼͥ þar er þeṫ a
kollu̅ v͛ bragar mal i ſkaallꝺſkap. Epinteſis er gagnſtaðlig ſincope. þ̅ t hon leggr vͥ
ſtaꝼę ſamſtǫꝼu i miðiu oꝛðí ſe̅ koꝛmakr q. þ̅ t mꜳlvinu min̅ ar millꝺꝛ þoꝛketill vill
ꝺ͛ .
her er þoꝛketill ſettr ꝼͥ þoꝛkell ⁊ aukit tvei̅ ſtǫꝼu̅ naꝼnit en æin̅ ſamſtoꝼu tͥ þeſſ
at kveðanꝺí hallꝺiz. Paragoge leggr vͥ ſtaꝼ ę. ſamſtoꝼu i enꝺa oꝛðz ſem aʀnoꝛr q. Kliꝼa
let ek i koꝼur ꝺꝛiꝼu knarra min̅ vͥ boꝛðin ſtin̅ u. h͛ er vͥ lagt æin̅ ſtaꝼr ę ſamſtaꝼa í þeſ
ſu
oꝛði knarra at kveðanꝺí hallꝺiz. Apocope e͛ gagnſtaðlig þeſſi ꝼig᷑ u. hon tekr oꝛ
æin̅ ſtaꝼ ę ſamſt. i enꝺa oꝛðz ſe̅ h͛ . þvi heꝼig heitið mæẏ mætͥ . þ̅ kǫllu̅ v͛ oꝛðkolꝼ i ſkallꝺ
ſkap.
Siſtola gioꝛ͛ langa ſamſtoꝼu ſkam̅ a ſe̅ ꝼẏ er ritat. bloðſ vinꝺara roðꝛí. Eptaſiſ
er gagnſtaðlig ſiſtole. hon gioꝛ͛ ſkam̅ a ſamſt. langa ſe̅ h͛ ol toꝛraðin hola. þeſſi ꝼigura
gar
leið
her er eꝼanligt hv
Stunꝺum v
allꝺꝛbot k
þ
q
gínlígt.
at ſlikum hættí er viða ſett i ſkallꝺſkap. þ
gið
sva mꜳlit ſem q
lan.
her kallar h
þ
ræðu i aðꝛa mýnꝺ ꝼ
ſtaꝼſ
ſtungin
um viðꝛlagn
her er ſamſtaꝼa logð v
ꝼereſiſ
er gagnſtaðlig p
tek
ꝺin
ꝼoꝛna i ſkꜳllꝺſk
níſ.
h
kollu
ſtaꝼ
ꝺ
her er þoꝛketill ſettr ꝼ
at kveðanꝺí hallꝺiz. Paragoge leggr v
let ek i koꝼur ꝺꝛiꝼu knarra min
ſu
oꝛði knarra at kveðanꝺí hallꝺiz. Apocope e
æin
ſkap.
Siſtola gioꝛ
er gagnſtaðlig ſiſtole. hon gioꝛ