Sneið fyr Sikiley víða
súð; vôrum þá prúðir;
brýnt skreið vel til vánar
vengis hjǫrtr und drengjum.
Vættik miðr, at motti
myni enn þinig nenna;
þó lætr Gerðr í Gǫrðum
gollhrings við mér skolla.
Súð sneið fyr víða Sikiley; vôrum þá prúðir; hjǫrtr vengis skreið brýnt und drengjum, vel til vánar. Vættik miðr, at motti myni enn nenna þinig; þó lætr Gerðr gollhrings í Gǫrðum skolla við mér.
The ship sliced [the sea] before broad Sicily; we were proud then; the stag of the cabin [SHIP] glided swiftly beneath the men entirely as expected. I hardly think that a sluggard will ever head there; yet the Gerðr <goddess> of the gold ring [WOMAN] in Russia ridicules me.
[1] víða ‘broad’: Taken here as an adj. (f. acc. sg.) qualifying Sikiley (‘broad Sicily’), but it could also be the adv. víða ‘far and wide’. Kock emends to víði ‘ocean’ (m. acc. sg.), which he regards as an object of the verb sneið ‘sliced’ (see NN §2266), which is usually transitive. That emendation is unnecessary if we assume a suppressed object (‘the sea’).