Kgs ch. 4

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Sunr Guð þacki yðr hæRra minn at þer synir oss sva ast samlega fræðdzeme at þer synir mer alla þa luti er mer ero nauðsynleger æf ec bæra gipto til at muna. æptir æf numit yrðe. En æf yðr synaz noccorer lutir æð nauðsynleger æptir þæssaRraR rœðu. þa vil ec giaRna mæð at hygli til lyða

FaðeR Ero ænn þeir lutir er æigi ma missa þæssaRi rœðo oc þo ma væl luca mæð fam orðum æf sva syniz. Vænþu þec æ sæm vacraztan mattu oc þo sva at þat spilli æigi heilsu þinni. Vænðu þec sialldan ryggan. þvi at ryggt hugskot er iamnan siuct. Hældr værðu iafnan bliðr oc letlatr. iafnhugaðr oc æigi mislyðdr. Uær þu last vaR sialfr oc kenn hvæRium gott er þat vil af þer næma oc þyz iamnan hina bæztu mænn at til na vistar. Get þu vanndliga tungu þinnar oc vit at þat er vircta rað. þvi at tunga þin ma sœma þec oc tunga þin ma dœma þec. Þo at þu værðer reiðr þa mælþu fatt oc ængi bræðe mæle Þvi at æitt orð ma þat mæla ibræðe æf maðr geter æigi er siðan vilde mæð gulli keypt hafa at umælt væri. Ennda væit ec ænga hæfnd þo gœri margir er maðr fræmr minnr sialfan sec á. en hann dæili illum orðum við annan þo at hann æigiusætt við iafningia sinn Ðat skaltu oc vist vita at ængi er æinn œðri craptr eða styrcre en maðr fai væl hæpt tungu sina fra munn æiðum eða illyrðum oc sogvisi eð ollu aðru tungu skœðe En æf þer værðr barna auðit þa latþu æcki þitt barn iðrotta laust up fœðaz þvi at þa er hællzt van at maðr halde sec noccot sialfr til monvitz eða iðrotta þægar hann tæcr sialf ræðe æf hann er noccors askynia íœsku mæðan hann er unnder aga. Enn ero þeir luter er þu skalt sva varaz sæm fiannda sialfan þat er dryckia oc tafl. portkonor oc þrætor oc cast um viðr logur þvi at af þæssom grunndvollum timbraz hinar mæsto ugiptor oc faer æiner munu længe lasta lausir lifa. eða glœpa er æigi varaz þæssa luti. Næmðu oc vanndliga birting lopz oc himin tungla gang. dœgra far oc ætta skipan oc kunn væl marca hvæsso þvæR eða fæR ukyrleicr sioar. þvi at þat er froðleicr mikell. oc þo nauðsynlect at kunna þeim er far mænn vilia væra. Gerþu þec væl tal visan þæss þurfu kaup mænn mioc við. En æf þu værðr þar staddr sæm umboðs mænn konongs ero ‹eða› annars hofðingia þæss er þar hæfir laðdstiorn sæm þa værðr þu staðenn. þa ger þer þa at vinum. oc æf þeir fræmia noccor nauðsynleg ut boð af hænnde lannz hofðingia þa vær þu græiðr í ut boðum allum oc fram logum at æigi hallder þu til þæss smom lutum at þu tynir storum. Vær þu oc um þat vaRr at konongs saker kome æigi ipung þer þviat þu væitzt æigi næma sa værðe fe giarn er til saca geter. oc er væRRa siðan at biðia enfyr anndværðu við at sia. Sittu oc aldri længi yfir varninge þinum æf þu matt mæð rettu værðe brot koma þvi at þat er kaup|manna aðal at kaupa iamnan oc sælia siðan skynndilega fram a leið. En æf þu skalt kaupfærð þina yfir haf bua. oc attu skip sialfr þa bræð væl skip þitt um haustit oc lat stannda unnder braðe um vætrinn. æf sva ma væra. En æf sva siðarlega kœmr skip til lunnz at æigi ma um haustit bræða. þa bræð þat at anndværðu vari oc lat væl þorna siðan. Eigðu oc í goðum skipum iamnan lut eða ællagar æigþu ækki. Ger oc skip þitt fysilect þa væliaz goðer mænn til oc værdr þa rifskipat. Bu oc iafnan skip þitt at anndværðu sumri oc far mæðan bæzt er sumars oc haf iamnan uruggan reiða a skipi þino. oc vær alldri um haustum længe ihafi. æf þu matt sialfr raða. Get væl alra þæssa luta þa er van at lyðe mæð guðs miskunn. Ðat skalltu oc vist hug|leiða at aldri gange sa dagr yfir þec at æigi næmer þu noccorn lut þann er þer se gagn i æf þu vilt all vitr heita.oc gers æige þeim licr er þat þycki usœmð væra at annaR sæger eða kennir þeim þa luti er þeim væri miket gagn í æf þeir næmi. Lattu þer iam micla sœmð at næma sæm at kenna æf þu vilt allfroðr heita. Enn ero þeir luter i smaco er hugleiða þarf hvært sinne er þu fæRr ihaf þa hafðu tvau hunndrat vaðmala eða þriu mæð þer askip þau er til sæglbota se fallen æf til þarf at taca. Nalar margar oc þræðr œrna. eða sviptingar þo at slict se smalegt at geta þa er þat þo opt er til slics þarf at taca. Saum þarftu oc mykenn askip at hafa iafnan mæð þer sva storan sæm þvi skipi hœfir er þa hæfir þu hvartvæggia ræcsoum oc noðsaum. Socnir goðar oc smiða œrna. skolpa oc nafra. oc oll annur þau tol er til skips smiðar þarf at hafa. þæssa luti alla er nu hæfi ec næfnda þa skaltu minnaz at hafa askipi mæð þer er þu fæR kaupfarar oc attu sialfr skip. En æf þu kœmr til kaupstaðar oc skaltu þar dvæliazt þa tac þer þar hærbærge sæm þu spyRrspakaztan hu‹s›bonnda oc vinsælaztan. bæðe við borgar mænn oc konongs mænn. Haf þec oc iafnan væl at mat oc at klæðum æf þu att þæss koste. hafoc alldri u spaca mænn eða svarfsama i matuneyti mæð þer eða i svæit. Vær þu sialfr sæm spacaztr[ok þo sva at eigi þoler þu scemðir eða stora brigzla staðe firi obbleyðe sacar. En þo at navzynligar sacar þreyngve þec til uspectar þa gersc þu eigi braðr ihemndom fyrr en þu ser at uel uerði framgengt ok þar come niðr sem maklect er. en eigi scaltu lauprifr geraz ef þu ser at eigi ma framkvemt uerða ok leitaþu þiNar sø̨mðar þo at siðarr verði nema hinn bioðe sva attv ser uel sø̨mðr.] En æf fe þitt tæcr voxt mikenn ikaup|færðum þa skiptu þvi til felax iaðra staðe þangat sæm þu fæR æigi sialfr oc væR þo vanndr at felax monnum. Jafnan skaltu guð almatkan oc hina hælgu MaRiu lata æiga noccot í felage mæð þer oc þann hælgan mann er þu heitr optazt á þer til arnaðar orðz oc get þæs fiar rœkiliga er hælger mænn æigu mæð þer oc fœr þatiamnan trygliga til þeiRa staða er þat var til heitet fyri anndværðu. En æf þu att all miket fe ikaupfærðum þa skipt þvi iþria luti lægg æinn þriðiung ifelax gerð mæð þeim monnum er iamnan sitia i goðum kaupstoðum. oc se þeir trygger oc kunni væl við kaup. en tvæim lutum skipt þu i ymisliga staðe oc kaup|færðer þa er sitzt van at alt værðe sænn firir tionum æf ímargum staðum er fe þitt sænn oc er þa hælzt van at noccorum staðum halldez þo at fiar haskar kunne opt at atbæraz.En æf þu ser at al hugat tæcr fe þitt storum at vaxa ikaupfarum. þa tac þu af tva luti oc lægg ígoðar iarðer þvi at sa eyrir þyckir optazt vis væra hvart er manne er hældr auðet sialfum at niota eða frænndum hans. En þa mattu gœra hvart er þer syniz við hinn þriðia lut at hafa í kaup færðum længr eða viltualt í iarðer læggia. En þo at þu vilir fe þitt hafa længi í kaupforum. þa hættu sialfr at læggiaz i hof eða icaupfarar lannda amæðal þægar fe þitt er fullvaxta. oc þu hæfir rannzakat siðu manna sæm þer syniz oc mun vaðdliga alla þa er þu ser hvart sæm þeir ero goðer eða illir. Munþu alla illa siðu til viðr synaR. en alla goða siðu þa vænþu sialfum þer til nytia oc allum þeim er af þer vilia næma oc væl gœra.