Glúm ch. 17

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þá er Þórir andaðist gerði Þórarinn bú fyrir norðan Espihól
og bjó þar.

Glúmur gat börn við konu sinni. Hét Már sonur hans, sem var
getið, annar Vigfús. Voru báðir efnilegir og allólíkir. Már
var hljóður og spakur en Vigfús hávaðamaður mikill,
ójafnaðarmaður, rammur að afli og fullhugi.

Sá maður var með Glúmi er Hallvarður hét, lausingi hans og
fóstri Vigfúss. Hann rakaði fé saman, refjusamur í
fjárreiðum. Hann handsalaði Vigfúsi fé sitt. Ekki var hann
orðsæll. Hann gerði bú á bæ þeim er að Tjörn heitir uppi í
Eyjafjarðardal, og bötnuðu ekki vinsældir hans við það, og
var svo mjög hendisamur í afréttum. En Vigfús var farmaður
mikill.

Sá maður bjó á Jórunnarstöðum er Halli hét og var kallaður
Halli hinn hvíti. Hann var Þorbjarnarson. Móðir hans hét
Vigdís. Hún var dóttir Auðunar rotins. Hann hafði fóstrað
Einar Eyjólfsson er þá var kominn byggðum í Saurbæ. Halli var
sjónlaus. Hann var við öll sáttmál riðinn í héraði því að
hann var bæði vitur og réttdæmur. Hans synir voru þeir Ormur
og Brúsi skáld og bjuggu þeir í Torfufelli en Bárður bjó á
Skáldsstöðum. Hann var hávaðamaður og ójafnaðarmaður mikill
og vígur hverjum manni betur, örmálugur og ákastasamur. Hann
átti Unu Oddkelsdóttur úr Þjórsárdal.

Haust eitt hurfu Halla hinum hvíta úr afrétt tíu eða tólf
geldingar og fundust eigi. Og er þeir Bárður feðgar fundust
spurði Halli hvað hann ætlaði af geldingum hans orðið.

Bárður svarar: "Ekki undrast eg þó að sauðir hverfi er þjófar
sitja í næsta húsi síðan er Hallvarður kom hingað í sveit."

Halli segir: "Það vil eg að þú búir mál til á hendur honum og
stefnir honum um stuld og get eg að Glúmur beri eigi af honum
tólftarkviðinn ef eg læt búa þjófsök á hendur honum."

Bárður svarar: "Torsótt mun að sækja tólftarkviðinn að þeim
feðgum."