Hafs létum vér hesta
hlýr stinn á brim renna,
meðan á bjartar brynjur
blóði dreif um síðir.
Ylgr gein aldri mönnum
eyragrán of svíra
— harð-meldri fám vér heiða
Hveðnu — blóði roðna.
Vér létum stinn hlýr hesta hafs renna á brim, meðan blóði dreif um síðir á bjartar brynjur. Eyragrán ylgr gein aldri of svíra mönnum, roðna blóði; vér fám heiða harð-meldri Hveðnu.
We made the sturdy prows of the horses of the sea [SHIPS] advance on the surf while blood at last sprayed onto bright corslets. The grey-eared she-wolf never gaped over necks of [our] men, reddened with blood; we obtain the gleaming hard flour of Hveðna <giantess> [GOLD].
[6] ‑grán: ‘grat’ 1824b
[6] eyragrán ‘grey-eared’: Lit. ‘ear-grey’. The present ed. follows Kock (NN §1466) in adopting this emended form (ms. ‘eyra grat’), agreeing with ylgr f. nom. sg. ‘she-wolf’ in l. 5. For Finnur Jónsson’s solution, see Note to l. 5. Ms. ‘grat’ could be taken, as by Örnólfur Thorsson (Ragn 1985), as grátt, n. acc. sg. of the adj. grár ‘grey’, used adverbially in the sense of ‘grimly, cruelly’ (cf. LP: grár 2, and cf. ModIcel. grátt gaman ‘malicious delight’).