Kari Ellen Gade (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Drápa af Máríugrát 3’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, p. 761.
Er svá komið, að ætla eg meira
öðlingur, þier, bjartra röðla
ítarligr, er öllum veitir
yndis gnógt, ef hafna syndum.
Verð eg mier að aungu orði
einhlítr, nema þið vilið beina,
sannur guð og in sælsta móðir;
sýta mun eg og iðraz lýta.
Svá er komið, að eg ætla meira þier, {ítarligr öðlingur bjartra röðla}, er veitir öllum gnógt yndis, ef hafna syndum. Eg verð mier einhlítr að aungu orði, nema þið vilið beina, sannur guð og in sælsta móðir; eg mun sýta og iðraz lýta.
‘Now it has happened that I expect more from you, magnificent prince of bright suns [= God], who grants plenty of pleasure to all if they renounce sins. I cannot become self-sufficient with any word, unless you two will want to help, true God and the most blessed mother; I will lament and repent my faults.’
[5-8]: These ll. recall Leið 34/7-8.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Er svá komið, að ætla eg meira
öðlingur, þier, bjartra röðla
ítarligr, er öllum veitir
yndis gnógt, ef hafna syndum.
Verð eg mier að aungu orði
einhlítr, nema þið †[...]í[...]ít [...]eina†,
sannur guð †[...]† in †sæl[...]† móðir;
†[...]† iðraz †[...]†.
Er svo komít at ætla ek meira . avdlingur þier bíartra ro᷎dla . itar ⸌⸌// lígur er o᷎llum ueítir . yndis gno | gt ef hafna syndum / uerd ek mier at o᷎ngu ordi . einhlítur nema þíd || [...]í[...]ít [...]eína . sannur gud [...]en sæl[..] modir [...]ídrazt [...] |
(TW)
Er svá komið, að ætla eg meira
öðlingur, þier, bjartra röðla
ítarligr, er öllum veitir
yndis gnógt, ef hafna syndum.
Verð eg mier að aungu orði
einhlítr, nema þið vilið beina,
sannur guð og in sælsta móðir;
sýta mun eg og iðraz †lita†.
Er svo komít at ætla eg meira | audlingur þier biartra ro᷎dla | itarlígur er ollum neíter[1] || yndis gnogt ef hafna syndum: | uerd eg mier at o᷎ngu ordi | einhlítur nema þíd uílít beína | sannur gud og en sælsta moder | syta mun eg og ídrazt lita. |
(TW)
Er svá komið, að ætla eg meira
öðlingur, þier, bjartra röðla
ítarligr, er öllum veitir
yndis gnógt, ef hafna syndum.
Verð eg mier að aungu orði
einhlítr, nema þið vilið beina,
sannur guð og in sælsta móðir;
sýta mun eg og iðraz lýta.
Er svo komit at ætla ek meira | öðlingar þꜵr bjartra röðla | ítarligur er öllum veitir | yndis gnógt ef hafna syndum | verð ek mꜵr at engu orði | einhlítur nema þið vilit beina | sannur guð ok hin sælsta móðir | sýta mun ek ok[1] iðrast lýta |
(TW)
Skj: [Anonyme digte og vers XIV], [B. 2]. Máríugrátr 3: AII, 473, BII, 506, Skald II, 276; Kahle 1898, 56, 103, Sperber 1911, 30, 73, Wrightson 2001, 2.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.