Diana Whaley (ed.) 2012, ‘Jǫkull Bárðarson, Lausavísur 2’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 815.
Svíða sôr af mœði;
setit hefk opt við betra;
unds á oss, sús sprændi
ótrauð legi rauðum.
Byss mér blóð ór þessi
ben; ték við þrek venjask;
verpr hjalmgǫfugr hilmir
heiðsær á mik reiði.
Sôr svíða af mœði; hefk opt setit við betra; unds á oss, sús sprændi ótrauð rauðum legi. Blóð byss mér ór þessi ben; ték venjask við þrek; hjalmgǫfugr, heiðsær hilmir verpr reiði á mik.
‘Wounds are burning from exhaustion; I have often sat through better; there is a gash on us [me], which has spurted, unstinting, red liquid. My blood gushes from this wound; I am becoming used to acts of courage; the helmet-noble, revered ruler hurls his anger at me.’
A considerable while after the incident attached to Lv 1, Jǫkull is captured in Gotland by Óláfr’s men, and executed in the king’s presence. Jǫkull jerks as the blow is struck, so that it hits his head rather than neck, and hence has a few moments to sit up and compose the stanza before dying of the wound.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Svíða sôr af mœði;
setit hefk opt við betra;
†und er a os su er† , sprændi
ótrauð legi rauðum.
Byss mér blóð ór þessu
beni; ték við þrek venjask;
verpr hjalmgǫfugr hilmir
heiðsær á mik reiði.
Sviþa sár af mǫði | setið hefi ec opt við betra | und er a os su er sprænde | otrꜹð legi rꜹ́ðom | bys mer bloþ or þesso | beni te ec við þrec veniaz | verpr hiálmgofugr hilmir | heið sær a mic reiðe.
(DW)
Svíða sôr af mœði;
setit efi ek opt við betra;
unds á oss, sús sprændi
ótrauð legi rauðum.
Byss mér blóð ór þessu
beni; ték við þrek venjask;
verpr hjalmgǫfugr hilmir
heiðsær á mik reiði.
Svida sar af møþi setit efi ec opt vid betra vnd era os sv er spręn | di otrꜹþ legi rꜹþvm . bys mer bloþ or þesv benj te ec vid þrec veniaz verpr hial | mgꜹfvgr hilmir heidser a mic reiþi.
(VEÞ)
Svíða sôr af móði;
setit hefk opt við betra;
unds á oss, sús sprændi
ótrauð legi rauðum.
Byss mér blóð ór þessi
ben; ték við þrek venjask;
verpr hjalmgǫfugr hilmi
heiðsær á mik reiði.
Svíða sôr af mœði;
setit hefk enn við betra;
unds oss, sús sprændi
ótrauð legi rauðum.
†by† mér blóð ór þessi
ben; ték við venjask;
verpr hjalmgǫfugr hilmir
heit-sær á mik reiði.
Svíða sôr af mœði;
setit hefk opt við betra;
unds oss, sús sprændi
ótrauð loga rauðum.
Byss mér blóð ór þessi
ben; ték við þrek venjask;
verpr hjalmgǫfugr hilmir
heiðsær á mik reiði.
Svida sar af modi. setit hefi ek | opt vid betra. und er oss su er sprændi otraud loga raudum by | ss mer blod or þessi. ben tek ek vid þrek veniaz. verpr hialm go | fugr hilmir. heidsær a mik reidi.
(VEÞ)
Svíða sôr af mœði;
setit hefk of við betra;
unds á oss, sús sprændi
ótrauð legi rauðum.
Byss mér blóð ór þessi
ben; ték við þrek venjask;
verpr hjalmgǫfugr hilmir
heiðsær á mik reiði.
Svíða sôr af mœði;
setit hefk opt við betra;
unds á oss, sús sprændi
ótrauð legi rauðum.
Byss mér blóð ór þessu
beni; ték við þrek venjask;
verpr hjalmgǫfugr hilmir
heiðsær á mik reiði.
Svíða sôr af mœði;
setit hefk opt við betra;
undr er (í) oss, †hv(e)† sprændi
ótrauðr legi †rau[...]†.
Byss mér blóð †u[...]† hausi
ben; ték við þrek venjask;
verpr hjalmgǫfugr hilmir
heit-sær á mik reiði.
Svida sꜳr af m | æ̋di setit hefig opt vid betra vndr er j oss hve[...] | sprændi otravdr legi rau[...] bus mer blod u[...] || hausi ben se ek vid þrek viniaz verpr hialmg | aufugur hilmir heitsær a mik reidi·
(VEÞ)
Svíða sôr af mœði;
setit hefk opt við betra;
und lét æ sem , sprændi
ótrauð legi rauðum.
Byss mér blóð ór hausi
ben; ték við þrek venjask;
verpr hjalm†-gavfr(r)† hilmir
heiðsær á mik reiði.
Svíða sôr af mœði;
setit hefk opt við betra;
unds á oss, sús sprændi
ótrauð legi rauðum.
Byss mér blóð ór þessi
ben; ték við þrek venjask;
verpr hjalmgǫfugr hilmir
heiðsær á mik reiði.
Svíða sôr af mœði;
setit hefk opt við betra;
unds á oss, sús sprændi
ótrauð legi rauðum.
Byss mér blóð ór hausi
†bęni†; ték við þrek venjask;
verpr hjalmgǫfugr hilmir
heiðsær á mik reiði.
Svíða sôr af mœði;
setit hefk opt við betra;
unds oss, sús sprændi
ótrauð legi rauðum.
Byss mér blóð ór hausi
ben; ték við þrek †ventazst†;
verpr hjalmgǫfugr hilmir
heiðsær á mik reiði.
Svíða sôr af mœði;
setit hefk opt við betra;
unds á oss, svá at sprændi
ótrauð legi rauðum.
Byss mér blóð ór hausi
ben; ték við þrek venjask;
verpr hjalmgǫfugr hilmir
heiðsær á mik reiði.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.