Rolf Stavnem (ed.) 2012, ‘Hallar-Steinn, Rekstefja 15’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 913.
Ǫrbjóðr átta skeiðum
efsta sinn ok þrinnum
(byrr varð) beita þorði
(brýnn) ór Þrándheims mynni.
Ormr skreið (árar knúði)
ǫlna vang inn langi
(hirð prúð); hilmir stýrði.
Hann vas ríkstr konungmanna.
{Ǫrbjóðr} þorði beita efsta sinn átta ok þrinnum skeiðum ór mynni Þrándheims; byrr varð brýnn. Ormr inn langi skreið {vang ǫlna}; prúð hirð knúði árar; hilmir stýrði. Hann vas ríkstr konungmanna …
‘The arrow-offerer [WARRIOR] dared a final time to sail eight and three warships to windward out from the mouth of Trondheimsfjorden; the wind became sharp. Ormr inn langi (‘the Long Serpent’) slithered over the field of fish [SEA]; the valiant retinue thrust on the oars; the ruler steered. He was the mightiest of royal men … ’
The sea battle in the vicinity of Svǫlðr is about to begin and King Óláfr is approaching the island with his eleven ships.
The departure of Óláfr and his fleet marks the beginning of the sequence of stanzas (sts 15-23) depicting his final battle at Svǫlðr (c. 1000). For the battle, see also Hfr ErfÓl 1-24, Skúli SvǫlðrIII, Stefnir Lv 1 (cf. OSnorr Lv), Eþsk Couplet, Hókr Eirfl, ÞKolb Eirdr 8, and the non-contemporary Anon Óldr 17-24; see further the entry on Óláfr Tryggvason in ‘Ruler biographies’ in Introduction to this volume. — [8]: For this line of the refrain, see Note to st. 9/8.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Ǫrbjóðr átta skeiðum
efsta sinn ok þrinnum
(byrr varð) beita þorði
(brýnn) ór Þrándheims mynni.
Ormr skreið (árar kníðu)
†ótna† vagns inn langi
(hirð prúð); hilmir stúrði.
Hann vas ríkstr konungmanna.
Avr bioðr atta skeidvm . efsta sínn ok þrínnvm . | byʀ vard beita þordi . brynn or þrandheíms mínnní | ormr skreid arar kníðo ótna vagns hínn lan | gi . hird prvd hilmir stvrdi . hann var rikstr konvng manna |
(VEÞ)
Ǫr-rjóðr átta skeiðum
efsta sinn ok þrinnum
(byrr varð) beita þorði
(brýnn) ór Þrándheims mynni.
Ormr skreið (árar knúði)
ǫlna vang inn langi
(hirð prúð); hilmir stýrði.
Hann vas ríkstr konungmanna.
Avr rioðr atta skeidum efzta sinn ok | þríɴvm . byʀ varð beíta þorði . brynn at svo᷎ldrar mynni . ormr skre | ið ꜳrar knvði o᷎lna vangh hinn langi . hirð prvð hilmir styr | ði . hann er rikztr konung manna. |
(VEÞ)
auð--rjóðr átta skeiðum
efsta sinn ok þrennum
(byrr varð) beita þorði
(brýnn) ór Þrándheims mynni.
Ormr skreið (árar knúði)
ǫlna vang inn langi
(hirð prúð); hilmir stýrði.
Hann vas †rikaszstr† konungmanna.
Auðr ioðr atta skeiðum | efsta sínn ok þrennum · byʀr varð · beita þorði · brynn | at suavlldrar mínni · ormʀ skreið arar knuði · | aulna vang ínn langí · hirð pruð hilmir styrði | hann er ʀikazstʀ konung manna ჻ |
(VEÞ)
Ǫr-rjóðr átta skeiðum
efsta sinn ok þrinnum
(byrr varð) beita þorði
(brýnn) ór Þrándheims mynni.
Ormr skreið (árar gnúði)
ǫlna vang inn langi
(hirð prúð); hilmir stýrði.
Hann vas ríkstr kóngmanna.
Auʀriodr atta skeidum · efsta sinn ok þrínnvm | byrr vard beíta þordi · brynn at suoldrar minne · or | mr skreid arar gnudi · aulna vang inn langí · hird | prud hilmir styrdi · hann er ʀikzstr kong manna |
(VEÞ)
Ǫr-rjóðr átta skeiðum
efsta sinn ok þrinnum
(byrr var) beita þorði
(brýnn) ór Þrándheims mynni.
Ormr skreið (árar gnúðu)
ǫlna vang inn langi
(hirð prúð); hilmir stýrði.
Hann vas ríkstr konungmanna.
Avʀiodr atta skeidvm efsta sínn ok þrínnum . | byrr var beita þordi brynn at svoldrar mínné ormr | skreid arar gnvdv . ꜷlna vang ínn langi hird | prvd hilmir styrdi. hann er rikzstr konung manna.
(VEÞ)
†Orr-†bjóðr átta skeiðum
efsta sinn ok þrennum
(byrr varð) beita þorði
(†brynnt†) ór Þrándheims mynni.
Ormr skreið (árar knúði)
ǫlna menn inn langi
(hirð prúðr); hilmir stýrði.
Hann vas ríkstr konungmanna.
Orrríodr atta skæídum efzsta sínn ok þrennum byrr vard beíta þorde b | rynnt at suoldrar mínne · ormr skræid arar knude aulna menn hínn | langi hird prudr hilmir styrde hann er ʀikstr konung manna ·
(VEÞ)
Skj: Hallar-Steinn, 1. Rekstefja 15: AI, 547, BI, 528-9, Skald I, 257; ÓT 1958-2000, II, 253 (ch. 247), Flat 1860-8, I, 476; SHI 3, 254-5, CPB II, 297, Wisén 1886-9, I, 48, Finnur Jónsson 1893b, 164, Konráð Gíslason 1895-7, I, 238-41.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.