Slík styrkja mik merki,
minn guð, … þinna,
þótt atferðin yrði
ór herfilig stórum,
leiptra hróts at láta
láðvaldr muni aldri
glaðr, ef glœpa iðrumk,
glóða mik fyr róða.
Slík merki þinna … styrkja mik, minn guð, þótt ór atferðin yrði stórum herfilig, at glaðr láðvaldr glóða hróts leiptra muni aldri láta mik fyr róða, ef iðrumk glœpa.
Such tokens of your … strengthen me, my God, even though our [my] behaviour were to become very shameful, that the glad ruler of the land of the fires of the roof of lightnings [(lit. ‘land-ruler of the fires of the roof of lightnings’) SKY/HEAVEN > HEAVENLY BODIES > SKY/HEAVEN > = God] will never cast me to the winds, if I repent of my sins.
[4] ór: ‘[...]o᷎r’ B, ‘vǫr’ 399a‑bˣ, ‘(v)o᷎r’(?) BRydberg, BFJ
[4] ór ‘our’: The mss’ form, with initial ‘v’, must be normalised here to the earlier ór (ANG §467.2) to supply aðalhending with stór-.