Vilda ek vitra hölda
vegs gæti*, meinlætum,
hátt, þeim er hörðum mætti,
hvargóðum stef bjóða.
Krists vinnr krapt ins hæsta
krossmark viðum hnossa
alls bezt; lofar æztan
öll dýrð konung fyrða.
Ek vilda bjóða hátt stef hvargóðum gæti* vegs vitra hölda, þeim er mætti hörðum meinlætum. Krossmark ins hæsta Krists vinnr krapt alls bezt viðum hnossa; öll dýrð lofar æztan konung fyrða.
I would like to offer a sublime refrain to the ever-good guardian of the way of wise men [= God (= Christ)], who met with hard tribulations. The cross-sign of the most high Christ gains power best of all for trees of treasures [MEN]; all glory exalts the highest king of men [RULER = Christ].
[8] dýrð : fyrða: Ms. fýrða; Skj B shortens dýrð to dyrð. This same rhyme (dýrð- : fyrð-) of long and short ‘y’ occurs also 28/2 as well as in Geisl 24/2, 45/2, Mdr 33/8 and Lil 68/8, 74/2; cf. 1/6 styrki : dýrka.