Kálf Kátr 34VII/7 — eiga ‘marry’
Stef, þau er eg með stuðla knífi
smíðað hefi *, munu verða að líða;
skjöldungs er víst nú skýja veldis
slæmrinn gjörr um háleitt dæmi.
Öll hafði þá odda spillir
orðin söm við falda skorðu;
blóta fægir bauðz að eiga
bragnings meyju sólar vagna.
Stef, þau er eg hefi * smíðað með knífi stuðla, munu verða að líða; slæmrinn er nú víst gjörr um háleitt dæmi skjöldungs veldis skýja. Spillir odda hafði þá öll söm orðin við skorðu falda; fægir blóta bauðz að eiga meyju bragnings vagna sólar.
The refrains, which I have * constructed with the knife of stuðlar [TONGUE], will be coming to an end; the conclusion will now certainly be made about the sublime example of the king of the realm of the clouds [SKY/HEAVEN > = God]. The destroyer of swords’ points [WARRIOR] had then spoken all the same words to the prop of headdresses [WOMAN]; the performer of sacrifices [HEATHEN MAN] offered to marry the maiden of the prince of the wagons of the sun [SKY/HEAVEN > = God > HOLY WOMAN].
grammar
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
| eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
| indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- | ||