Hrindum heilir hallar bjóri;
nú taka súlur í sundr þoka.
Æ mun uppi, meðan öld lifir,
Hálfsrekka för til hertoga.
Hrindum heilir bjóri hallar; súlur taka nú þoka í sundr. För Hálfsrekka til hertoga mun æ uppi, meðan öld lifir.
May we succeed in pushing [out] the gable wall of the hall; now the pillars begin to move asunder. The journey of Hálfr’s champions to the army-commander will always be remembered, as long as mankind lives.
[1] hrindum heilir ‘may we succeed in pushing’: Lit. ‘May we fortunate push’. The verb hrinda ‘push, thrust’ takes the dat. of what is pushed, here bjóri hallar ‘the gable wall of the hall’ (l. 2). Cf. Hálf 34/5 for a similar use of heilir plus verb.