Bera skuluð orð it efra,
— nú eru órir firar lagðir —
at mær hafi mína
mjó, Áslaugu, bauga.
Þá mun mest af móði,
er mik spyrja dauðan,
mín stjúpmóðir mildum
mögum sínum til segja.
Nú eru firar órir lagðir; skuluð bera orð Áslaugu it efra, at mjó mær hafi bauga mína. Þá mun stjúpmóðir mín segja mildum mögum sínum til, mest af móði, er mik spyrja dauðan.
Now our men are laid low; you are to bring word to Áslaug by land that a slender maiden may have my rings. Then, when they hear that I am dead, my stepmother will tell her generous sons about it, in the greatest grief.
[2] nú eru órir firar lagðir (‘nv ero orrrir firar lagþir’): eru austrfarar liðnar Hb
[2] nú eru firar órir lagðir ‘now our men are laid low’: The present ed. follows FSN and Ragn 1891 in adopting the 1824b reading, which makes just as good sense as the Hb reading eru austrfarar liðnar ‘journeys eastward (i.e. to Sweden) are a thing of the past’, which all other eds adopt, some of them adding nú ‘now’ from 1824b at the beginning of the line.