Nú skal þér um þakka;
þú hefir prúðliga veitta
— búinn er greppr at ganga —
gisting ara nisti.
Ek man Ingibjörgu
æ, meðan vit lifum bæði;
— hon siti heil — en hljótum
hnoss fyr koss at senda.
Nú skal þér um þakka; þú hefir prúðliga veitta nisti ara gisting; greppr er búinn at ganga. Ek man Ingibjörgu æ, meðan vit bæði lifum; hon siti heil; en hljótum at senda hnoss fyr koss.
Now I must thank you; you have splendidly granted hospitality to the feeder of the eagle [WARRIOR = me]; the man is ready to depart. I will remember Ingibjǫrg for ever as long as we both shall live; may she remain well; and we are [I am] obliged to send a precious ornament instead of a kiss.
[5] man: mun papp17ˣ, 1006ˣ, 173ˣ
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |