Ôleifr réð it øfra
andprútt hǫfuð landi
fulla vetr, áðr felli,
fimmtán, á því láni.
Hverr hafi hers inn nørðra
heims enda sér kenndan
— skjǫldungr helzk an skyldi
skemr — landreki inn fremri?
Ôleifr, andprútt hǫfuð, réð landi it øfra fulla fimmtán vetr, áðr felli á því láni. Hverr landreki hers inn fremri hafi kenndan sér inn nørðra enda heims? Skjǫldungr helzk skemr an skyldi.
Óláfr, the proud-spirited chief, ruled the land higher up for fifteen full years, before he died on that allotted land. Which better land-ruler of the army [KING] had claimed the more northerly end of the world? The monarch survived for a shorter time than he should have.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |