Judith Jesch (ed.) 2012, ‘Sigvatr Þórðarson, Erfidrápa Óláfs helga 21’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 689.
Ôleifr réð it øfra
andprútt hǫfuð landi
fulla vetr, áðr felli,
fimmtán, á því láni.
Hverr hafi hers inn nørðra
heims enda sér kenndan
— skjǫldungr helzk an skyldi
skemr — landreki inn fremri?
Ôleifr, andprútt hǫfuð, réð landi it øfra fulla fimmtán vetr, áðr felli á því láni. Hverr {landreki hers inn fremri} hafi kenndan sér inn nørðra enda heims? Skjǫldungr helzk skemr an skyldi.
‘Óláfr, the proud-spirited chief, ruled the land higher up for fifteen full years, before he died on that allotted land. Which better land-ruler of the army [KING] had claimed the more northerly end of the world? The monarch survived for a shorter time than he should have. ’
Óláfr is said to have been king for fifteen years at the time of his death, since the departure of Sveinn jarl Hákonarson. He had gained the title of king from the people of Upplǫnd (Opplandene) the winter before.
[1]: The line has the same unusual metrical structure as st. 2/1 (see Note to st. 2/1-4).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Ôleifr réð it øfra
andprútt hǫfuð landi
fulla vetr, áðr felli,
fimmtán, á því láni.
Hverr hafi hers inn nørðra
heims enda sér kenndan
— skjǫldr helzk an skyldi
skemr — landreki †hinn† fremri?
Olafr reð et ofra | andprutt hǫfud landi | fulla vetr aðr felli | vi a þvi láni | hveʀ hafi hers eɴ norðra | heims enda ser kendan | scioldr hellzt eɴ scyldi | scemr landreki hiɴ fremri
(KS)
Ôleifr réð it øfra
andprútt hǫfuð landi
fulla vetr, áðr felli,
fimmtán, á því láni.
Hverr hafi hers inn nørðra
heim enda sér kenndan
— skjǫldungr helzk an skyldi
skemr — landreki enn fremri?
Ôleifr réð it øfra
andprútt jǫfurr land
fulla vetr, áðr felli,
fimmtán, á því láni.
Hverr †[…]† hans inn nørðra
heims †end[…] […]† kenndan
— skjaldar helzk an skyldi
skemr — landreki inn fremri?
Ôleifr réð it øfra
andprútt hǫfuð landi
fulla vetr, áðr felli,
fimmtán, á því láni.
Hverr hann inn nørðra
heims enda sér kenndan
— skjaldar helzk an skyldi
skemr — landreki inn fremri?
Ôleifr réð it øfra
and-prúðr jǫfurr landa
fulla vetr, áðr felli,
fimmtán, á því láni.
enn hverr hans eð neðra
heims enda sér kenndan
— skjaldar helt an skyldi
skemr — landreki enn fremri?
Ôleifr réð it øfra
and-prúðr fyrir því landi
fulla vetr, áðr felli,
fimmtán, af því †lanni†.
Hverr hafi †hęzt† inn nørðra
heims enda sér kenndan
— skjǫldungr helt an skyldi
skemr — landreki fremri?
Ôleifr réð it øfra
auð--framt hǫfuð landi
fulla vetr, áðr felli,
fimmtán, á því láni.
Hverr hafi hans inn nørðra
heims enda sér kenndan
— skjǫldungr helzk an skyldi
skemr — landreki inn fremri?
Ôleifr réð it øfra
andprútt hǫfuð landi
fulla vetr, áðr felli,
fimmtán, á því láni.
Hverr hafi †hælz† inn nørðra
heims enda sér kenndan
— skjǫldungr helt an skyldi
skemr — landrekan fremra?
Ôleifr réð it øfra
andprútt hǫfuð landi
fulla vetr, áðr felli,
fimmtán, á því láni.
Hverr hafi hers inn nørðra
heims enda sér kenndan
— skjǫldungr helzk an skyldi
skemr — landreki inn fremri?
Ôleifr réð it øfra
and†firudt† hǫfuð landi
fulla vetr, áðr felli,
fimmtán, á því láði.
Hverr hafi hans inn †na(i)rdra†
heims enda sér kenndan
— skjǫldungr helt an skyldi
skemr — landreki en fremri?
Ôleifr réð it øfra
and-prúðr fyrir því landi
fulla vetr, áðr felli,
fimmtán, á því láði.
Hverr hafi †fædzst† hit nørðra
heims enda sér kenndan
— skjǫldungr helt an skyldi
skemr — landreki inn fremri?
Ôleifr réð it øfra
ǫnd-prútt fyrir landi
fulla vetr, áðr felli,
fimmtán, á því láði.
Hverr hafi †hefnzt† inn nørðra
heims enda svá kenndan
— skjǫldungr helt an skyldi
skemr — landreki inn fremri?
Ôleifr réð it øfra
andprútt hǫfuð landi
fulla vetr, áðr felli,
fimmtán, á því láni.
Hverr hafi hers ins nørðra
heims enda sér kenndan
— skjǫldungr helzk an skyldi
skemr — landreki inn fremri?
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.