Vissi helzt, þats hvǫssum
hundmǫrgum lét grundar
vǫrðr með vôpnum skorða
víkingum skǫr, ríkis.
Mildr lét mǫrgu valdit
Magnúss faðir gagni;
fremð Ôleifs kveðk frǫmðu
flestan sigr ins digra.
Vissi helzt ríkis, þats vǫrðr grundar lét skorða skǫr hundmǫrgum víkingum með hvǫssum vôpnum. Mildr faðir Magnúss lét valdit mǫrgu gagni; kveðk flestan sigr frǫmðu fremð Ôleifs ins digra.
It demonstrated [his] power most clearly, that the guardian of the land [KING = Óláfr] had the hair of very many vikings cut with sharp weapons. The gracious father of Magnús [= Óláfr] brought about many a victory; I declare that most victories promoted the pre-eminence of Óláfr inn digri (‘the Stout’).
[7] frǫmðu: framði 321ˣ, 73aˣ, fundu 325VII
[7] frǫmðu ‘promoted’: A past inf. within an acc. + inf. construction (kveðk) flestan sigr frǫmðu, lit. ‘(I declare) most victories to have promoted’. Past infinitives occur relatively frequently in the poem: cf. st. 12/3 gingu ‘went’, st. 13/1 vôru ‘was’ and st. 18/2 kenndu ‘taught’.