Meinrennir, brá — manna
margs fýsa skǫp —, varga,
ljóða lítlu siðar
læ Hôkunar ævi.
Enn til lands, þess’s lindar
láðstafr vegit hafði
hraustr, þás herr fór vestan,
hykk kómu son Tryggva.
Varga meinrennir, lítlu siðar brá læ ljóða ævi Hôkunar; skǫp manna fýsa margs. Enn hykk son Tryggva kómu til lands, þess’s hraustr lindar láðstafr hafði vegit, þás herr fór vestan.
Harm-banisher [GLADDENER] of wolves [WARRIOR = Eiríkr], a little later the people’s treachery ended the life of Hákon; the fate of men urges much on. And I think the son of Tryggvi [= Óláfr] came to the land which the bold staff of the land of the linden spear [(lit. ‘bold land-staff of the linden spear’) SHIELD > WARRIOR = Hákon] had vanquished, when the army advanced from the west.
[1] ‑rennir: remmir Kˣ(199r), F(29ra), F(34ra), J1ˣ(103r), J1ˣ(122r), J2ˣ(108v), 61(25rb), 53(22vb), 53(62ra), 54(23va), Bb(34va), FskBˣ, ‘remir’ 61(65rb), ‘‑ræínir’ Flat(69rb)
case: nom.