Varða, gims sem gerði
Gerðr bjúglimum herða
— gnýr óx Fjǫlnis fúra —
farlig sæing jarli,
þás hringfôum Hanga
hrynserk Viðurr brynju
— hruðusk riðmarar Róða
rastar — varð at kasta.
Varða, sem farlig Gerðr gims gerði jarli sæing bjúglimum herða — gnýr fúra Fjǫlnis óx —, þás Viðurr brynju varð at kasta hringfôum hrynserk Hanga; riðmarar rastar Róða hruðusk.
It did not come about as if an attractive Gerðr <goddess> of the fire [WOMAN] made a bed for the jarl with her curving branches of the shoulders [ARMS] — the din of the fires of Fjǫlnir <= Óðinn> [SWORDS > BATTLE] increased —, when the Viðurr <= Óðinn> of the mail-shirt [WARRIOR = Hákon] had to throw off his ring-depleted clanging shirt of Hangi <= Óðinn> [MAIL-SHIRT]; the riding horses of the path of Róði <sea-king> [SEA > SHIPS] were cleared.
[5] Hanga: om. Bb
[5] Hanga ‘of Hangi <= Óðinn>’: Although Hangi does not appear as an Óðinn-heiti in the þulur, it was taken to be one, alluding to his status as hanged god, by Sveinbjörn Egilsson (Fms 12; LP (1860): hángi) and by most subsequent eds (cf. Hkr 1893-1901, IV). The evidence includes three raven-kennings containing the name Hangi (Meissner 121), and an Óðinn-heiti is apt in the present stanza alongside Fjǫlnir (l. 3) and Viðurr (l. 6). See further Note to Bjbp Jóms 4/5-6.