Morðlinns mǫrgu sinni
móðþrútinn bjó úti
— húfr svall; hrannir fellu —
hvessimeiðr á skeiðum.
Gyllt hlýr — gnǫpðu skoltar —
gunnfíkinn lét blíkja
herrunnr hǫfnum fjarri.
Hollr ok fremstr at ǫllu.
Móðþrútinn hvessimeiðr morðlinns bjó mǫrgu sinni úti á skeiðum; húfr svall; hrannir fellu. Gunnfíkinn herrunnr lét gyllt hlýr blíkja fjarri hǫfnum; skoltar gnǫpðu. Hollr ok fremstr at ǫllu …
The courage-swollen whetting pole of the battle-snake [SWORD > WARRIOR] many a time stayed out at sea on his warships; the hull swelled; the waves crashed. The battle-eager army-tree [WARRIOR] let the gilded bow gleam far from harbours; foreheads bent forward. Faithful and foremost in all things …
[6] blíkja: so 61, 53, Flat, blikra Bb(111vb), 54, Bb(91vb)
[6] blíkja ‘gleam’: This, the reading of some ÓT mss, is preferable in terms of sense and rhyme to the rare blikra, which could mean ‘blink’ (CVC: blikra) or (impersonal) ‘quiver (from fright)’ (ONP: blikra).