Þit munuð hvergi hæfir þykkja,
Sigurðr ok Sjólfr, í sveit konungs,
ef ek Hjálmars get ins hugumstóra,
þess er snarligast sverði beitti.
Þit munuð hvergi þykkja hæfir í sveit konungs, Sigurðr ok Sjólfr, ef ek get Hjálmars ins hugumstóra, þess er beitti sverði snarligast.
You two will nowhere appear worthy in a king’s retinue, Sigurðr and Sjólfr, if I mention Hjálmarr inn hugumstóri (‘the Great-minded‘), the one who wielded the sword most keenly.
[7] snar‑: snarp‑ 344a, 343a, 471, 173ˣ
[7] snarligast ‘most keenly’: The form snarpligast (from snarpr ‘rough, keen, sharp’) means much the same as the lemma.