Sjólfr, vartu eigi suðr á Skíðu,
þar er konungar kníðu hjálma.
Óðum dreyra, svá at í ökla tók;
víg vakða ek; vartu eigi þar.
Sjólfr, vartu eigi suðr á Skíðu, þar er konungar kníðu hjálma. Óðum dreyra, svá at tók í ökla; ek vakða víg; vartu eigi þar.
Sjólfr, you were not south at Skien, where kings struck helmets. We waded in blood so that it came up to our ankles; I aroused fighting; you were not there.
[7] ek vakða víg ‘I aroused fighting’: Finnur Jónsson produces a composite line, presumably to ‘improve’ the metre, combining readings from 7 and 344a, víg vakðak mǫrg ‘I provoked many fights’, and in this he is followed by Skald.