Beinviðr, Bjǫrgolfr ok Brandingi,
Dumbr, Bergelmir, Dofri ok Miðjungr,
Nati, Søkkmímir; nú eru upp talið
ámáttligra jǫtna heiti.
Beinviðr, Bjǫrgolfr ok Brandingi, Dumbr, Bergelmir, Dofri ok Miðjungr, Nati, Søkkmímir; nú eru upp talið heiti ámáttligra jǫtna.
Beinviðr, Bjǫrgólfr and Brandingi, Dumbr, Bergelmir, Dofri and Miðjungr, Nati, Søkkmímir; now the names of mighty giants have been enumerated.
[1] Bjǫrgolfr: ‘bio᷎r[…]fr’ B, ‘bio᷎rgolfr’ 744ˣ
[1] Bjǫrgolfr: Not mentioned elsewhere in skaldic poetry, but it is attested in the rímur (Finnur Jónsson 1926-8: Bjǫrgólfr). According to Finnur Jónsson (1934-5, 303), the name (from bjǫrg n. pl. ‘mountains and úlfr ‘wolf’) is modelled on the same pattern as such giant-kennings as fjallgylðir ‘mountain-wolf [GIANT]’ Þjóð Haustl 4/1. Less convincing is Motz’s (1984, 181) suggestion that the first element of the cpd is derived from bjǫrg f. ‘help, salvation’ (or ‘stores, provisions, food’; ÍO: Bjǫrg- 2), hence perhaps ‘help-wolf’.