Orða er leitat mér í munn;
mælgin verðr oss heyrinkunn;
Yggjar bjór hverr eiga myni,
ósýnt þykkir lýða kyni.
Eyvit mun sjá atfrétt stoða;
allmjǫk erum vér lynd til hroða;
þeygi var sjá aflausn ill;
eiga skal nú hverr, er vill.
Er leitat orða í munn mér; mælgin verðr oss heyrinkunn; hverr myni eiga bjór Yggjar, þykkir ósýnt kyni lýða. Eyvit mun sjá atfrétt stoða; allmjǫk erum vér lynd til hroða; þeygi var sjá aflausn ill; nú skal eiga hverr, er vill.
They seek in my mouth for words; the chatter is well known to us [me]; who might possess the strong drink of Yggr <= Óðinn> [POETRY] seems unclear to the race of men [HUMANS]. That inquiry will not at all help; we are very much inclined to coarseness; this release was not at all bad; now anyone who wants it shall have it.
[7] aflausn ‘release’: The word can also refer to ‘a discharge, loose bowels, diarrhea’. Aflausn is attested only here in poetry. See ONP: aflausn, Fritzner IV: aflausn. Skj B translates it as svar ‘response’, Möbius (1874, 41) as ich habe mich losgemacht ‘I have loosened, disengaged myself’. Cf. ESk Geisl 71/6VII leysa brag ‘deliver a poem’. Both senses – a literary release and a bodily discharge – may be operative in this line.