Farar snarar fylkir byrjar;
freka breka lemr á snekkjum;
vaka taka vísa rekkar;
viðar skriðar at þat biðja.
Svipa skipa sýjur hepnar
sǫmum þrǫmum í byr rǫmmum;
Haka skaka hrannir blǫkkum
hliðar; miðar und kjǫl niðri.
Fylkir byrjar snarar farar; lemr freka breka á snekkjum; rekkar vísa taka vaka; biðja skriðar viðar at þat. Hepnar sýjur skipa, sǫmum þrǫmum, svipa í rǫmmum byr; hrannir skaka hliðar blǫkkum Haka; miðar niðri und kjǫl.
The leader embarks on swift journeys; greedy breakers are knocked against the warships; the ruler’s warriors begin to keep watch; they ask for speed for the ship after that. The lucky rivetings of the ships, with suitable edges, speed on in the strong wind; waves shake the sides of Haki’s <sea-king’s> horses [SHIPS]; there is motion down below the keel.
[6] þrǫmum: frǫmum U
[6] sǫmum þrǫmum (m. dat. pl.) ‘with suitable edges’: The noun phrase can either be instr. (so NN §1312 and the present edn), in which case svipar ‘speeds on’ is intransitive (as in Anon (Hsona) 2/3II), or it could be construed as the object (dat.) of svipar ‘speeds, swings, flexes’ (so Konráð Gíslason 1895-7 and Skj B; SnE 2007, 154: svipa gives both options).