Œsir hvasst at hraustum
Himinglæva þyt sævar
— glymr Unnar vex — grenni
Gǫndlar skúfs ok Dúfa.
Brædd strýkr Blóðughadda
— brimsolgin fellr Kolga —
hlýr, þars Hefring stœrir
haflauðr of við rauðan.
Himinglæva ok Dúfa œsir þyt sævar hvasst at hraustum grenni skúfs Gǫndlar; glymr Unnar vex. Blóðughadda strýkr brædd hlýr, þars Hefring stœrir haflauðr of rauðan við; Kolga fellr brimsolgin.
Himinglæva and Dúfa violently stir up the howling of the sea against the valiant feeder of Gǫndul’s <valkyrie’s> skua [RAVEN/EAGLE > WARRIOR]; the roar of Unnr increases. Blóðughadda strokes the tarred bows where Hefring increases the sea-foam around the red wood; Kólga falls sea-swollen.
[1] œsir ‘stir up’: Lit. ‘stirs up’: The verb is in the sg. but it has a coordinate subject (see NS §70).