Mektarfullr, er af bar öllum
í náttúruskærleik sínum,
skapaður góðr og skein í prýði
skapara næstr í vegsemd hæstri.
Eigi liet sier alla nægjaz
eingill mekt, þá er hafði feingið;
með ofbeldi öðlaz vildi
æðra sess og virðing bæði.
Mektarfullr, er í sínum náttúruskærleik bar af öllum, skapaður góðr og skein í prýði í hæstri vegsemd næstr skapara. Eingill liet eigi alla mekt, þá er hafði feingið, nægjaz sier; með ofbeldi vildi öðlaz bæði æðra sess og virðing.
The one full of might, who in his natural brightness surpassed all, [was] created good and shone in glory, in highest honour next to the Creator. The angel did not let all the might, which he had received, be a source of contentment to him; with pride he wanted to win for himself both a higher seat and regard.
[7] ofbeldi ‘pride, overbearing’: Translates superbia, one of the seven deadly sins. Cf. 9/6, 77/2, and Stjórn: utan alla freistni nema at eins af sinni eiginligri aufund ok ofbelldi ... ofbelldiss fullir ok aufundsiukir ‘without all temptation except only from his own personal jealousy and arrogance ... full of arrogance and sick with envy’ (Unger 1862, 8).