Varðat hœgt, þás hurðir
hjǫrklofnar sák rofna
(hôtt sǫng Hǫgna) Geitis,
(hregg) til Vagns at leggja.
Þar gengum vér, þrøngvar
þunníss, í bǫð, Gunnar,
(strǫng vas) danskra drengja
(darra flaug) til knarrar.
Varðat hœgt at leggja til Vagns, þás sák hjǫrklofnar hurðir Geitis rofna; hregg Hǫgna sǫng hôtt. Þar gengum vér í bǫð til knarrar danskra drengja, þrøngvar þunníss Gunnar; flaug darra vas strǫng.
It was not easy to attack Vagn, when I saw the sword-riven doors of Geitir <sea-king> [SHIELDS] split; the storm of Hǫgni <legendary hero> [BATTLE] sang loudly. There we advanced into battle towards the vessel of the Danish warriors, forcers of the slender ice of Gunnr <valkyrie> [SWORD > WARRIORS]; the flight of spears was mighty.
[2] rofna: ‘hornna’ or ‘hrornna’ 510