Fljúga fólknöðrur, frækn er Dalakappi;
ljótr er leikr sverða, litat er skegg á karli.
Skrapa skinnkyrtlar, skjálfa hringskyrtur,
hristaz járnserkir, hræðiz biðill meyjar.
Fólknöðrur fljúga, Dalakappi er frækn; ljótr er leikr sverða, skegg á karli er litat. Skinnkyrtlar skrapa, hringskyrtur skjálfa, járnserkir hristaz, biðill meyjar hræðiz.
Battle-snakes [SPEARS] fly, Dalakappi (‘the Dale-champion’) [= Áli Uppdalakappi] is bold; the play of swords [BATTLE], is ugly, the beard on the man is coloured [with blood]. The hide-kirtles rustle, the ring shirts quiver, the iron shirts shake, the suitor of the girl is afraid.
[8] biðill meyjar hræðiz ‘the suitor of the girl is afraid’: A provocative remark, indicating Áli’s cowardice. Cf. by contrast Ket 40/1 where Ketill’s lack of cowardice is highlighted.