Vasa sunnudag, svanni,
— seggr hné margr und eggjar —
morgin þann, sem manni
mær lauk eða ǫl bæri,
þás Sveinn konungr sína
saman tengja bað drengi
— hrátt gafsk hold at slíta
hrafni — skeiðar stafna.
Svanni, vasa þann morgin, sunnudag, sem mær bæri manni lauk eða ǫl — margr seggr hné und eggjar —, þás Sveinn konungr bað drengi sína tengja saman stafna skeiðar; hrátt hold gafsk hrafni at slíta.
Lady, on that morning, a Sunday, it was not as if a maiden was bringing a man leek or ale — many a man sank down beneath blades — when King Sveinn ordered his warriors to join together the stems of the longship; raw flesh was given to the raven to tear.
[4] lauk: lausn J2ˣ, ‘lęk’ 61(129rb)
[4] lauk ‘leek’: Bjarni Aðalbjarnarson (ÍF 27), cites Sigrdr 8/3 where laukr is thrown into a drink (albeit in a context involving magic); cf. also Vígf Lv 1/1 for laukr in a similar general context to the present one. On the properties of laukr, see further Note to Anon Vǫlsa 4/4.