Rekit hefk Rǫgnvalds dauða
— rétt skiptu því nornir —
— nús folkstuðill fallinn —
at fjórðungi mínum.
Verpið, snarpir sveinar,
þvít sigri vér rôðum,
(skatt velk hônum harðan)
at Háfœtu grjóti.
Hefk rekit dauða Rǫgnvalds at fjórðungi mínum; nornir skiptu því rétt; nús folkstuðill fallinn. Verpið grjóti at Háfœtu, snarpir sveinar, þvít vér rôðum sigri; velk hônum harðan skatt.
I have avenged Rǫgnvaldr’s death for my quarter-share; the norns arranged that rightly; now the people’s support [RULER] is fallen. Throw stones at Háfœta (‘Long-legs’), brave lads, because we hold the victory; I choose hard tribute for him.
[3] folk‑: ‘fol’ 761bˣ
[3] folkstuðill ‘the people’s support [RULER]’: If not merely conventional, this heiti may refer ironically to Hálfdan’s act of presumption in declaring himself king of the Orkneys and the distress his advent is reported to have caused to the islanders (Orkn, ÍF 34, 12).